171. Jean-Pierre Papin

Jean-Pierre Papin (ur. 5 listopada 1963 w Boulogne-sur-Mer) – francuski piłkarz grający na pozycji napastnika, słynął z doskonałej gry głową. Wychowanek Valenciennes FC. Występował m.in. w Club Brugge, A.C. Milan, Bayernie Monachium i Olympique Marsylia. III miejsce na Mistrzostwach Świata 1986. Ma córkę Emily, która jest niepełnosprawna w wyniku niedotlenienia mózgu, dlatego założył i kieruje stowarzyszeniem Neuf de coeur, mającym służyć pomocą takim dzieciom oraz ich rodzicom. Od 25 sierpnia 2007 roku do 27 maja 2008 roku był szkoleniowcem RC Lens. Został zwolniony z klubu, ponieważ nie utrzymał zespołu w Ligue 1. Z Olympique Marsylia awansował do finału Pucharu Europy Mistrzów Krajowych. W styczniu 2009 roku postanowił wznowić karierę i podpisał kontrakt z AS Facture-Biganos Boiens, klubem francuskiej ligi regionalnej. W roku 1991 został laureatem nagrody ,,Złota Piłka" [1]. Autograf zdobyty poprzez wymianę. 

170. Tomasz Zdebel

Tomasz Zdebel (ur. 25 maja 1973 w Katowicach) – były polski piłkarz (mający także obywatelstwo niemieckie), występujący na pozycji pomocnika, były reprezentant Polski. Karierę rozpoczynał jako młodzieżowiec w klubach śląskich, najpierw w Rozwoju, a potem GKS Katowice. Jeszcze w latach 80. wyjechał do Niemiec, gdzie kontynuował karierę w 2. Bundeslidze, w zespołach Fortuna Düsseldorf, a od 1990 roku Rot-Weiss Essen. W 1. lidze zadebiutował w sezonie 1993/1994. W 1997 przeszedł do klubu belgijskiego Lierse SK, z którym występował w Eerste klasse, a w 1999 roku zdobył Puchar Belgii. Sezon 2000/2001 zaczął jako zawodnik tureckiego Gençlerbirliği Ankara, występującego w Superlidze. Występował również w rozgrywkach Pucharu UEFA. Od 2003 był zawodnikiem VfL Bochum. W 2004 zajął z klubem wysokie, 5. miejsce, w Bundeslidze i zakwalifikował się do Pucharu UEFA, jednak sezon później klub Zdebela spadł do niższej klasy rozgrywek. Grał również w Bayer Leverkusen oraz Alemannii Akwizgran. W 2011 zakończył karierę. Od 2015 jest trenerem SV Bergisch Gladbach. Ogółem Tomasz Zdebel zagrał w barwach narodowych 14 razy [1]. 

169. Miroslav Klose

Miroslav Klose (ur. 9 czerwca 1978 w Opolu) – niemiecki piłkarz polskiego pochodzenia występujący na pozycji napastnika. Mistrz Świata z 2014 roku. Z dorobkiem 16 goli najskuteczniejszy piłkarz w historii Mistrzostw Świata i z dorobkiem 71 goli najskuteczniejszy zawodnik w historii reprezentacji Niemiec. W sezonie 2005/06 strzelając 25 goli został królem strzelców Bundesligi oraz zdobył z Werderem Puchar Ligi Niemieckiej. W 2006 został wybrany piłkarzem roku w Niemczech. Od lipca 2007 był piłkarzem Bayernu Monachium – dwukrotnie zdobywał Mistrzostwo Niemiec i Puchar Niemiec, a także raz Superpuchar Niemiec i Puchar Ligi. Ponadto z monachijskim zespołem w sezonie 2009/10 doszedł do finału Ligi Mistrzów, gdzie jednak Bayern musiał uznać wyższość Interu. W 2011 r. podpisał dwuletni kontrakt z włoskim klubem S.S. Lazio. W Serie A zadebiutował 9 września 2011 w, zremisowanym 2:2, meczu z Milanem, zdobywając jednocześnie swoją pierwszą bramkę na tamtejszych boiskach. W 2013 roku pokonując w finale drużynę Romy, zdobył z Lazio Puchar Włoch. W kadrze Niemiec rozegrał 137 meczów, w których strzelił 71 bramek. Z reprezentacją zdobył złoty, srebrny i dwa brązowe medale Mistrzostw Świata, a także srebrny medal Mistrzostw Europy [1]. Autograf pochodzi z wymiany. 

168. Sebastian Boenisch

Sebastian Boenisch (ur. 1 lutego 1987 w Gliwicach) – polski piłkarz niemieckiego pochodzenia występujący na pozycji obrońcy. Karierę rozpoczynał w klubie SSVg Heiligenhaus, później grał też w klubie Borussia Velbert i Rot-Weiß Oberhausen. W 2003 został piłkarzem FC Schalke 04. W sezonie 2005/2006 z jedenastoma bramkami na koncie, został 3 najlepszym strzelcem ligi juniorów. W Bundeslidze zadebiutował 11 lutego 2006 roku w wygranym 7:4 meczu przeciwko Bayer 04 Leverkusen. We wrześniu 2010 odniósł ciężką kontuzję kolana. Po wielomiesięcznej absencji pojawił się na boisku w barwach Werderu dopiero 24 marca 2012 roku. W 2012 podpisał kontrakt z Bayerem Leverkusen do końca sezonu 2012/2013. Swojego pierwszego gola dla Bayeru zdobył 19 stycznia w ligowym meczu z Eintrachtem Frankfurt. 6 października 2016 podpisał dwuletni kontrakt z niemieckim drugoligowym klubem TSV 1860 Monachium. W reprezentacji Polski zadebiutował 4 września 2010 roku w meczu z Ukrainą. Podczas Euro 2012 wystąpił w pełnym wymiarze we wszystkich trzech meczach polskiej reprezentacji. W reprezentacji rozegrał 14 meczów [1]. Autograf pochodzi z wymiany.

167. Patrick Stewart

Sir Patrick Stewart (ur. 13 lipca 1940 w Mirfield, Yorkshire) – brytyjski aktor filmowy i teatralny. W wieku 15 lat porzucił szkołę i został reporterem w lokalnej gazecie. Potem przez wiele lat sprzedawał meble. Dopiero w 1957 roku "Bristol Old Vic Theatre School" zaakceptowała jego podanie. W 1959 roku zadebiutował na scenie. W roku 1966 dołączył do "Royal Shakespeare Company", z którym był związany przez 27 lat. Rok 1971 to debiut na Brodwayu w sztuce "Sen nocy letniej". W 1974 zadebiutował w TV, a w 1975 roku w kinie. W 1979 roku dostał prestiżową nagrodę "Oliviera" za sztukę "Antoniusz i Kleopatra". W połowie lat 80. przeniósł się do Los Angeles. W 1987 roku zagrał w serialu "Star Trek: Następne pokolenie" jako kapitan Jean-Luc Picard, a rola ta przyniosła mu rozgłos i sławę. W 1989 roku pokazał swą jednoosobową wersję "Opowieści Wigilijnej" Karola Dickensa. Pod koniec lat 90. zdobył tytuł "Człowieka Roku" na Brodwayu. Zagrał między innymi w "Teorii spisku", "Folwarku zwierzęcym" i w serii filmów "X-Men" [1,2]. 

Czas oczekiwania: 22.01.2018 - 22.02.2018

Wysłane: LOR, SAE, IRC, zdjęcia
Independent Talent Group Ltd., 40 Whitfield Street, London W1T 2RH,UK

166. Gordon Banks

Gordon Banks (ur. 30 grudnia 1937 w Sheffield) – angielski bramkarz, mistrz świata z 1966, uczestnik MŚ 70. W reprezentacji Anglii rozegrał 73 mecze, w tym 9 na MŚ. W 35 spotkaniach nie stracił bramki. W czterech pierwszych meczach w finałach MŚ 1966 nie puścił gola. Został pokonany dopiero w półfinale z Portugalią strzałem Eusébio z karnego. Nadano mu pseudonim "Bank of England". Jego znakiem firmowym była bluza w żółtym kolorze. W 1970 na Mistrzostwach Świata w Meksyku bronił w trzech meczach grupowych, a jego interwencja po strzale głową Pelégo uznana została "paradą stulecia". W 1968 zdobył brązowy medal mistrzostw Europy. Karierę zakończył w 1972, w wypadku drogowym prawie stracił wzrok w prawym oku [1]. Autograf pochodzi z wymiany. 

165. Anna Seniuk - Małecka

Anna Seniuk-Małecka (ur. 17 listopada 1942 w Stanisławowie) – polska aktorka teatralna i filmowa, profesor sztuk teatralnych (1998), od 1998 profesor Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. W 1964 roku ukończyła PWST w Krakowie i zadebiutowała na scenie rolą Irmy w Wariatce z Chaillot J. Giraudoux w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie. Niezapomnianą kreację aktorską Magdy Karwowskiej stworzyła w Czterdziestolatku. Współpracuje z Teatrem Polskiego Radia od lat 70. XX w. Do tej pory zagrała ponad 40 ról radiowych, wśród nich znalazły się także słuchowiska dla dzieci. W 1979 została nagrodzona Nagrodą Prezesa Rady Ministrów II stopnia za kreacje aktorskie. Laureatka Nagrody im. Aleksandra Zelwerowicza – przyznawanej przez redakcję miesięcznika „Teatr” – za sezon 1991/1992, za rolę Dulskiej w Moralności Pani Dulskiej Gabrieli Zapolskiej w Teatrze TV oraz Nagrody im. Ireny Solskiej (2016)[1].

Czas oczekiwania: 08.02.2018 - 16.02.2018
Wysłane: LOR, SASE, zdjęcia
Adres: Teatr Narodowy

164. Jean-Marie Pfaff

Jean-Marie Pfaff (ur. 4 grudnia 1953 w Lebbeke) – belgijski piłkarz, grający na pozycji bramkarza, reprezentant kraju. Karierę rozpoczął w Eendracht Aalst, potem przeniósł się do drużyny KSK Beveren, z którą zdobył mistrzostwo kraju w sezonie 1978/1979 oraz Puchar Belgii w sezonie 1977/1978, a także w tym samym roku zdobył nagrodę Belgijskiego Złotego Buta. W 1982 roku został zawodnikiem Bayernu Monachium, z którym trzykrotnie wygrał Bundesligę (1985, 1986, 1987) oraz dwukrotnie sięgnął po Puchar Niemiec (1984, 1986). W 1987 roku został wybrany najlepszym bramkarzem świata. W 1990 roku zakończył karierę. Łącznie w reprezentacji Belgii rozegrał 64 mecze [1]. Autograf zdobyty poprzez wymianę.

163. Pierre Richard

Pierre Richard (ur. 16 sierpnia 1934 roku w Valenciennes) – francuski aktor komediowy, scenarzysta i reżyser. Karierę aktorską zapoczątkował w teatrze, gdzie pracował z Antoine'em Bourseillerem. Występował także w paryskich kabaretach (m.in. w „L'Écluse”), współpracując m.in. z Victorem Lanoux. W trzech filmach stworzył komediowy duet z Gérardem Depardieu: Pechowiec (1981), Trzech ojców (1983) i Zbiegowie (1986). W 2006 Francuska Akademia Filmowa przyznała mu honorowego Cezara [1]. Autograf pochodzi z wymiany. 

162. Brigitte Bardot

Brigitte Bardot (ur. 28 września 1934 w Paryżu) – francuska modelka, piosenkarka oraz aktorka filmowa, później także działaczka na rzecz ochrony praw zwierząt. Zadebiutowała w 1952 roku w komedii Wioska w Normandii. Media zwróciły na nią uwagę, kiedy pojawiła się na Festiwalu Filmowym w Cannes w kwietniu 1953 roku. Filmy, w których grała Brigitte Bardot z początku lat 50., to romantyczne komedie z rolami młodych dziewcząt. W 1956 roku uczestniczyła (między innymi z Marilyn Monroe) w dorocznej gali z udziałem Elżbiety II w Empire Theatres w Londynie. W 1974 roku, dla uczczenia swych 40. urodzin, Bardot zdecydowała się na nagą sesję zdjęciową we włoskiej edycji magazynu „Playboy”. W 1960 roku wystąpiła w filmie Prawda (La vérité) w reżyserii Henriego-Georges’a Cluzota. W następnym roku za tę rolę Włoska Akademia Filmowa przyznała jej nagrodę David di Donatello dla najlepszej aktorki zagranicznej. W 1973 roku oznajmiła, że rezygnuje z aktorstwa[1]. 

Czas oczekiwania: 02.01.2018 - 02.02.2018

Wysłane: LOR, SAE, IRC, zdjęcia

Adres: La Madrague; 83990 Saint-Tropez; France

161. Dariusz Wdowczyk

Dariusz Wdowczyk (ur. 25 września 1962 w Warszawie) – polski trener piłkarski i piłkarz, który występował na pozycji obrońcy. W latach 1984–1992 reprezentant Polski. Karierę piłkarską rozpoczynał jako zawodnik Gwardii Warszawa. Udanymi występami w Gwardii zwrócił na siebie uwagę bardziej utytułowanego lokalnego rywala – Legii. Od 1983 przez 7 sezonów występował w barwach „Wojskowych”. Był jednym z najlepszych zawodników stołecznej drużyny w latach osiemdziesiątych. W barwach Legii rozegrał 192 oficjalne spotkania, w tym 152 ligowe. Pełnił również funkcję kapitana Legii. W połowie sezonu 1989/1990 przeniósł się do Szkocji, gdzie przez 5 sezonów występował w drużynie Celtic F.C., wspólnie z innym byłym „legionistą” Dariuszem Dziekanowskim. Później przez kilka lat występował w angielskim Reading F.C. Karierę piłkarską zakończył w 1998 jako gracz stołecznej Polonii Warszawa, gdzie następnie rozpoczął pracę szkoleniową. W lidze polskiej rozegrał 211 spotkań, w których strzelił 17 goli. W lidze szkockiej zaliczył 119 gier strzelając 4 gole, zaś w lidze angielskiej rozegrał 82 mecze. W barwach Polski wystąpił 53 razy, strzelił 2 bramki [1]. Autograf pochodzi z wymiany. 

160. Maria Niklińska

Maria Niklińska (ur. 28 grudnia 1983 w Warszawie) – polska aktorka i piosenkarka. Przez osiem lat prowadziła program TVP 5-10-15. Występowała w serialach: Klan, Pierwsza miłość, Na dobre i na złe, Kryminalni. Jej debiutem filmowym była rola Żywii w Starej baśni Jerzego Hoffmana. W 2009 brała udział w piątej edycji programu telewizji Polsat Jak oni śpiewają? i zajęła siódme miejsce, a w 2010 w programie Taniec z gwiazdami. Jej partnerem tanecznym był Tomasz Barański, z którym zajęła szóste miejsce. Była reporterką w programie TVP Warszawa Nowsze Mazowsze. W 2012 wzięła udział w pierwszym w Polsce turnieju tanecznym Pro-Am. W tym samym roku zdobyła wraz z Jarosławem Witaszczykiem Brązowy Samowar na Festiwalu Piosenki Rosyjskiej za utwór „Tango rozbitych sierdiec”. W maju 2015 roku premierę miał jej debiutancki album studyjny, zatytułowany Maria [1].

Czas oczekiwania: 29.01 - 08.02.2018

Wysłane: LOR, SASE, zdjęcia

Adres: Agencja Gudejko

159. Luis Figo

Luís Figo (ur. 4 listopada 1972 w Almadzie) – portugalski piłkarz grający na pozycji skrzydłowego. Zdobył Mistrzostwo Europy U-16 (1989), a dwa lata później Mistrzostwo Świata U-20. W wieku 22 lat został zawodnikiem FC Barcelona, gdzie spędził pięć lat stając się współautorem zdobycia Mistrzostwa Hiszpanii 1998 i 1999, Pucharu Hiszpanii 1997 i 1998, jak i Pucharu Zdobywców Pucharów. W 2000 roku przeszedł do Realu Madryt, W swoim pierwszym sezonie w Madrycie, oprócz 9 goli mógł poszczycić się 17 asystami. W 2005 przeszedł do Interu Mediolan. W reprezentacji rozegrał 127 meczów i strzelił 32 gole. W 2009 r. zakończył karierę piłkarską [1]. Autograf zdobyty poprzez wymianę. 

158. Wojciech Kowalczyk

Wojciech Kowalczyk (ur. 14 kwietnia 1972 w Warszawie) – polski piłkarz, reprezentant Polski (39 występów, 11 zdobytych bramek), zdobywca tysięcznego gola dla Polski. W 1992 wraz z olimpijską reprezentacją Polski wywalczył srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie. Podczas turnieju został wicekrólem strzelców, ustępując pola jedynie partnerowi z ataku Andrzejowi Juskowiakowi. Największe sukcesy odniósł w barwach Legii. Ogółem wystąpił w drużynie Legii w 151 meczach i zdobył 54 bramki. Wywalczył mistrzostwo Polski w 1994, 1995 i 2002, Puchar Polski i Superpuchar w 1994 [1].