224. Wojciech Kowalewski

Wojciech Kowalewski (ur. 11 maja 1977 w Białymstoku) – polski piłkarz grający na pozycji bramkarza, reprezentant Polski. Karierę rozpoczynał w sezonie 1996/1997, występując w zespole Wigry Suwałki. W następnym roku przeniósł się do Legii Warszawa. W przerwie sezonu 2001/2002 przeszedł do Szachtara Donieck. W 2003 przeniósł się do ligi rosyjskiej do Spartaka Moskwa. W sezonie 2001/2002 zdobył mistrzostwo Polski i Puchar Ligi z Legią Warszawa oraz mistrzostwo Ukrainy i Puchar Ukrainy z Szachtarem Donieck. W 2007 roku rozwiązał kontrakt ze Spartakiem. 3 lutego 2008 roku podpisał 3-letni kontrakt z Koroną Kielce. Po degradacji Korony do pierwszej ligi Kowalewski odszedł do greckiego Iraklisu Saloniki. W styczniu 2010 rozwiązał z nim kontrakt i z własną kartą w ręku przeszedł, podpisując dwuletnią umowę, do beniaminka rosyjskiej Premier Ligi - Sibiru Nowosybirsk. 15 stycznia 2011 podpisał kontrakt z cypryjskim klubem Anorthosis Famagusta. W 2012  roku zakończył karierę. W reprezentacji rozegrał 11 meczów [1]. Autograf pochodzi z wymiany. 

228. Robert Siatka

Robert Siatka (ur. 20 czerwca 1934 w Le Martinet we Francji) – francuski piłkarz polskiego pochodzenia, zawodnik reprezentacji Francji na Euro 1960, obrońca. Karierę rozpoczynał w klubie Olympique Alès. Od 1953 do 1964 roku występował w Stade de Reims gdzie rozegrał 259 meczów strzelając łącznie 17 goli. Grał również w FC Nantes gdzie rozegrał 22 mecze, strzelając 2 bramki. W zespole z Nantes zakończył swoją karierę piłkarza w 1965 roku. Po zakończeniu kariery wrócił do swojego macierzystego klubu jako trener, był też trenerem Olympique Avignonnais, FC Bourges. 

Tytuły:

- Mistrz Francji: 1955, 1958, 1960, 1962 ze Stade de Reims, 1965 z FC Nantes

- Puchar Francji: 1958

- Europejski Puchar Mistrzów, udział w 1955/56 (w tym w finale), 1958/59, 1960/61 i 1962/63 (16 występów, 2 bramki)

- Military World Champion 1957

W reprezentacji Francji rozegrał jeden mecz [1]. Autograf zdobyty poprzez wymianę. 

227. Joachim Jerzy Marx

Joachim Jerzy Marx (ur. 31 sierpnia 1944 w Gliwicach) – polski piłkarz występujący na pozycji środkowego napastnika lub obrońcy, reprezentant, złoty medalista olimpijski 1972 z Monachium. Piłkarską karierę rozpoczynał w klubie Sośnica Gliwice. W 1959 przeniósł się do GKS Gliwice, w którym grał w niższych ligach do 1963, kiedy to stał się pierwszoligowym zawodnikiem Gwardii Warszawa. Najlepsze lata klubowej kariery przeżywał jednak na Śląsku, w Ruchu Chorzów, w którym grał w latach 1969–1975, rozgrywając 162 mecze w ekstraklasie i zdobywając 66 bramek. W 1974 i 1975 wywalczył tytuły mistrza Polski z Ruchem, zaś w 1974 Puchar Polski, w którym „Niebiescy” po dwóch golach Marksa pokonali jego były klub Gwardię. W latach 1975 - 1979 występował w RC Lens. Z klubem z Lens zdobył wicemistrzostwo Ligue 1 w 1977 r. Karierę zakończył w 1982 w US Nœux-les-Mines. Reprezentacyjną karierę rozpoczął w 1966, debiutując w meczu z Izraelem (0:0). Najlepszy mecz rozegrał w 1970 z Danią w Warszawie, w którym zdobył trzy bramki. Na Olimpiadzie w Monachium nie był podstawowym zawodnikiem, wystąpił jedynie w meczach z Danią (1:1) i Ghaną (4:0). We wrześniu 1972 otrzymał Złotą Odznakę PZPN. W reprezentacji rozegrał w sumie 23 mecze, w których strzelił 10 goli [1]. Autograf pochodzi z wymiany.

226. Albert Gemmrich

Albert Gemmrich (urodzony 13 lutego 1955) były piłkarz grający na pozycji napastnika lidze francuskiej.  Karierę rozpoczynał w zespole AS Mutzig. Potem przeszedł do RC Strasbourg, gdzie grał od 1973 do 1979 roku. W Strasbourg zdobył tytuł mistrza francuskiej ligi 2 w 1977 roku , a następnie tytuł francuskiej dywizji 1 w 1979 roku. Jest drugim najlepszym strzelcem w historii Racing Club de Strasbourg, za Oskarem Rohrem. W 1979 roku przeszedł do Bordeaux w którym wygrał Coupe des Alpes w 1980 roku, strzelając bramkę w finale. W 1986 roku zakończył karierę w OGC Nice. Swój pierwszy mecz w reprezentacji rozegrał 8 lutego 1978 roku, w meczu towarzyskim z Włochami w Neapolu (remis 2-2). Drugi mecz miał miejsce 11 maja 1978 r. przeciwko Iranowi w Tuluzie (zwycięstwo 2-1). Wystąpił również w kwalifikacjach do Euro 1980 przeciwko Szwecji (2-2 w Paryżu ), a następnie przeciwko Luksemburgowi (1-3 wyjazdowe zwycięstwo). Ostatnie powołanie otrzymał 8 listopada 1978 r. na mecz towarzyski z Hiszpanią (wygrana 1: 0 w Paryżu ). W reprezentacji Francji rozegrał w sumie 5 meczów, strzelając w nich 2 gole [1].  Autograf pochodzi z wymiany. 

225. Przemysław Szymiński

Przemysław Szymiński (ur. 24 czerwca 1994 w Katowicach) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy. Od 2017 roku jest zawodnikiem US Città di Palermo. W Ekstraklasie zadebiutował 15 lipca 2016 roku w zakończonym wynikiem 2:1 meczu przeciwko Lechii Gdańsk rozegranym w Płocku, w którym strzelił swoją pierwszą bramkę, zarówno w tych rozgrywkach, jak i ogółem w ligowych występach w barwach Wisły. Jest byłym młodzieżowym reprezentantem Polski. 1 sierpnia 2017 został piłkarzem włoskiego US Città di Palermo[1].

224. Jakub Świerczok

Jakub Świerczok (ur. 28 grudnia 1992 w Tychach) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika w bułgarskim klubie Łudogorec Razgrad oraz w reprezentacji Polski. Karierę rozpoczął w 2002 roku w sekcji piłkarskiej tyskiego Miejskiego Ośrodka Sportów Młodzieżowych. Następnie trafił do Górnika Katowice, skąd po trzech kolejnych latach na krótki czas powrócił do Tychów. Latem 2007 roku został piłkarzem Cracovii, skąd w 2008 roku na pół sezonu wysłano go do Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Krakowie. Na początku września 2011 roku otrzymał pierwsze w swojej karierze powołanie do reprezentacji Polski do lat 20. We wrześniu 2011 roku podczas spotkania Turnieju Czterech Narodów z Włochami Świerczok zadebiutował w kadrze U-20 oraz zaliczył swoje premierowe trafienie w jej barwach. Na początku czerwca 2012 roku wystąpił w kadrze do lat 21 w spotkaniu eliminacji do młodzieżowych Mistrzostw Europy przeciwko Mołdawii. Grał w takich zespołach jak: Polonia Bytom, Piast Gliwice, Górnik Łęczna, GKS Tychy, Zagłębie Lubin. Od tego roku występuje w Łudogorec Razgrad. W pierwszej reprezentacji rozegrał do tej pory 3 spotkania [1]. Autograf pochodzi z wymiany. 

223. Krzysztof Piątek

Krzysztof Piątek (ur. 1 lipca 1995 w Dzierżoniowie) – piłkarz występujący na pozycji napastnika. Uczestnik Mistrzostw Europy U-21 2017. Karierę rozpoczynał w Lechii Dzierżoniów. W 2012 przeszedł do Zagłębia Lubin, a w 2016 został sprzedany do Cracovii, z którą podpisał czteroletni kontrakt. Łącznie dla krakowskiego zespołu rozegrał 65 spotkań. Na początku czerwca 2018 przeszedł do Genoi. W debiutanckim sparingu przeciwko Val Stubai zdobył pięć bramek i zaliczył asystę, natomiast w pierwszym meczu Pucharu Włoch trafił do bramki czterokrotnie w spotkaniu z Lecce. 23 września 2018 roku stał się pierwszym po Szewczence piłkarzem, który strzelił pięć bramek w pierwszych czterech meczach Serie A. Do tej pory w reprezentacji rozegrał dwa mecze [1]. 

222. Bogusław Wyparło

Bogusław Wyparło (ur. 29 listopada 1974 w Mielcu) – polski piłkarz grający na pozycji bramkarza. Wychowanek Stali Mielec. Jego numer na koszulce to 39.W latach 1998–1999 rozegrał 3 mecze dla reprezentacji Polski. W I lidze debiutował w barwach Stali Mielec w wieku zaledwie 16 lat i przez kilka sezonów był jej podstawowym golkiperem. Rozegrał 359 meczów w Ekstraklasie. Największym sukcesem zawodnika jest zdobycie mistrzostwa Polski z ŁKS-em Łódź w roku 1998. Karierę sportową zakończył w 2015, w Stali Mielec, w klubie którym rozpoczął karierę sportową. W kontekście swoich dokonań na polu piłkarskim, Bogusław Wyparło wspomniany został w tekście utworu Plamy na Słońcu wydanym przez formację Kazik na Żywo w 2011 roku[1]. Pisałem na adres Stali Mielec. 

221. Łukasz Załuska

Łukasz Załuska (ur. 16 czerwca 1982 w Wysokiem Mazowieckiem) – polski piłkarz, grający na pozycji bramkarza w Pogoni Szczecin. Wychowanek Ruchu Wysokie Mazowieckie. Mając 19 lat trafił do Legii Warszawa. Następnie grał również w Jagiellonii Białystok i Koronie Kielce. W żadnym z polskich klubów nie dostał jednak większej szansy pokazania swoich umiejętności. Otrzymał ją dopiero po wyjeździe do Szkocji, gdzie został zawodnikiem Dundee United. Przez dwa lata występów w Dundee rozegrał w szkockiej ekstraklasie 53 mecze i był ważną postacią swojego zespołu. W 2009 roku został zawodnikiem Celtiku. W sezonie 2009/2010 był zmiennikiem Artura Boruca.  W kolejnych latach był zmiennikiem Frasera Forstera oraz Craiga Gordona. W czerwcu 2015 opuścił Celtic po sześciu latach gry, w tym czasie wystąpił w zespole 51 razy, ale nigdy nie dostał się do głównego składu. W kadrze narodowej rozegrał jeden mecz w spotkaniu z reprezentacją Republiki Południowej Afryki[1]. Autograf pochodzi z wymiany.