340. Janusz Stawarz

Janusz Stawarz (ur. 1 grudnia 1959) – polski piłkarz, grał na pozycji bramkarza; były reprezentant Polski. Trener piłki nożnej. W sezonach 1978/79 i 1980/81 zajął 3. miejsce w ekstraklasie z Stalą Mielec. W latach 2000-06 trener bramkarzy Stali Mielec, 2006/07 trener bramkarzy reprezentacji Polski U-17, U-20. W sierpniu 2009 roku został trenerem futsalowego klubu z Mielca, KS Fair Play Mielec. Funkcję tę pełnił do 31 października tego samego roku. W rundzie wiosennej 2010 był trenerem bramkarzy w klubie GKS KATOWICE. W sezonie 2016/2017 trener B-klasowej drużyny Florian Ostrowy Tuszowskie. W 1978 wraz z reprezentacją do lat 18 zajął trzecie miejsce w nieoficjalnych Mistrzostwach Europy U-18. W 1979 wraz z reprezentacją do lat 20 zajął czwarte miejsce w młodzieżowych Mistrzostwach Świata w Japonii. W 1981 roku dwukrotnie zagrał w Reprezentacji Polski seniorów [1].

339. Andrzej Sikorski

Andrzej Sikorski (ur. 13 lutego 1957 w Olsztynie) – polski piłkarz, obrońca. Długoletni zawodnik warszawskiej Legii. Członek Galerii Sław tego klubu. Karierę zaczynał w Warmii z rodzinnego miasta. W latach 1974–1982 był zawodnikiem Gwardii Warszawa, w 1982 przeszedł do lokalnego rywala - Legii. Na Łazienkowskiej spędził 5 sezonów. Grał także zagranicą, w zespołach z niższych lig. Jako trener pracował m.in. w akademii CWKS Legia Warszawa, Hetmanie Zamość, Hutniku Warszawa, UKS Łady i Żyrardowiance Żyradów. 22 kwietnia 2009 roku zatrudniony został w Polonii Warszawa w roli drugiego trenera. Później pracował jako asystent trenera i samodzielny trener drużyny Młodej Ekstraklasy Polonii Warszawa. Przestał być trenerem ze względu na stan zdrowia pod koniec października 2012. Powrócił do trenowania już jako trener klubów na niższych poziomach rozgrywek - w tym Sarmata Warszawa od października 2014 do czerwca 2016 i Zabrowianka Zaborów od lipca 2016 (oba kluby grające w lidze okręgowej). Jest ojcem siatkarki Aleksandry Sikorskiej oraz Macieja Sikorskiego, trenera bramkarzy Raków Częstochowa. W reprezentacji Polski zagrał tylko raz. 7 października 1986 Polska zremisowała 2:2 z Koreą Północną w meczu towarzyskim [1].

338. Grzegorz Piechna

Grzegorz Piechna (ur. 18 września 1976 w Opocznie) – polski piłkarz grający na pozycji napastnika. Treningi piłkarskie rozpoczął w MLKS Opoczno, następnie grał w Modrzewiance Modrzew i Pilicy Tomaszów Mazowiecki. Później był zawodnikiem Woy Bukowiec Opoczyński, w którego barwach został królem strzelców ligi okręgowej. Ponadto grając w Woy, równocześnie pracował w miejscowej masarni jako zaopatrzeniowiec. Jeden z kolegów nadał mu wówczas pseudonim Kiełbasa. W 2000 roku grał w Pelikanie Łowicz, następnie przeszedł do Ceramiki Paradyż. Będąc jej zawodnikiem dwukrotnie został królem strzelców IV ligi. W latach 2003–2004 był piłkarzem HEKO Czermno, w którego barwach został królem strzelców III ligi. W 2004 roku został zawodnikiem Korony Kielce. Pierwsze dwa gole zdobył 3 sierpnia w spotkaniu pucharu Polski z Widzewem Łódź. W sezonie 2004/2005 z dorobkiem 17 goli na swoim koncie został królem strzelców II ligi. W najwyższej polskiej klasie rozgrywkowej po raz pierwszy wystąpił 26 lipca 2005 roku w zremisowanym 0:0 meczu z Cracovią. Swoje trzy debiutanckie gole strzelił 20 sierpnia w spotkaniu z Polonią Warszawa (3:2). W rundzie jesiennej sezonu 2005/2006 zdobył 16 bramek i przewodził w klasyfikacji najlepszych strzelców ligi. W listopadzie 2005 odebrał nagrodę Fair Play, przyznawaną co roku przez Międzynarodowy Komitet Fair Play. Ostatnią bramkę w polskiej lidze zdobył 18 kwietnia w zremisowanym 1:1 pojedynku z Lechem Poznań. Sezon zakończył z dorobkiem 21 goli na swoim koncie i tytułem króla strzelców I ligii. W czerwcu 2006 roku podpisał trzyletni kontrakt z Torpedo Moskwa[14]. W rundzie jesiennej sezonu 2009/2010 reprezentował barwy czwartoligowej Ceramiki Opoczno. W styczniu 2010 roku podpisał kontrakt z greckim AÉ Dóxa Kranoúlas. Pod koniec października 2005 roku został powołany przez selekcjonera Pawła Janasa do reprezentacji Polski na towarzyski mecz z Estonią strzelając bramkę w 87 minucie meczu [1]. 

337. Piotr Suski

Piotr Suski (ur. 29 czerwca 1942 w Łodzi, zm. 31 stycznia 2009) – polski piłkarz, grający na pozycji pomocnika. Wychowanek Łódzkiego Klubu Sportowego, w barwach którego grał do 1972 roku. Wtedy to wyjechał do Irlandii, gdzie kontynuował swą piłkarską karierę w Waterford United, z którym zdobył mistrzostwo Irlandii.

W reprezentacji Polski zagrał 19 razy. W 1966 roku zagrał na słynnej Maracanie (w obecności 130 tys. widzów) przeciwko Brazylii, w której grali, m.in. Pelé oraz Garrincha [1].

336. Maciej Żurawski

Maciej Żurawski (ur. 12 września 1976 w Poznaniu) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika, kapitan reprezentacji Polski, 5-krotny mistrz Polski, 3-krotny mistrz Szkocji oraz mistrz Cypru. Jest najskuteczniejszym strzelcem Wisły Kraków w historii występów klubu w europejskich pucharach, z 23 golami na koncie. Wychowanek poznańskiej Warty, gdzie rozpoczął swoją karierę piłkarską. W 1999 roku Żurawski przeniósł się do Wisły Kraków, z którą sięgnął 4-krotnie po mistrzostwo Polski, 2 krotnie po Puchar Polski oraz raz po Puchar Ligi Polskiej. W sezonie 2004/2005 przekroczył granicę 100 bramek strzelonych w polskiej lidze. W sezonie 2002/03 z Wisłą Kraków dotarł do IV rundy (1/8 finału) Pucharu UEFA. Żurawski zdobył wtedy 10 goli w 10 meczach i w klasyfikacji strzelców Pucharu UEFA w tamtym sezonie ustąpił tylko Henrikowi Larssonowi (ówczesnemu graczowi Celticu Glasgow), który zdobył 11 goli. Łącznie w Pucharze UEFA Żurawski grając dla Wisły do połowy 2005 roku wystąpił w 26 meczach i zdobył 13 goli, natomiast w eliminacjach Ligi Mistrzów rozegrał 11 meczów i strzelił 9 goli. Uczestniczył w turniejach finałowych mistrzostw świata 2002 w Korei i Japonii oraz mistrzostw świata 2006 w Niemczech. Łącznie rozegrał 6 meczów na mistrzostwach świata, nie zdobywając. Był kapitanem reprezentacji Polski na mistrzostwach Europy 2008 w Austrii i Szwajcarii, jednak z powodu kontuzji rozegrał tam zaledwie jedną połowę pierwszego meczu z Niemcami. Występ w meczu z Niemcami był dla Żurawskiego ostatnim w jego reprezentacyjnej W reprezentacji rozegrał 72 spotkania i strzelił 17 goli [1].