268. Tomasz Korynt

 

Tomasz Marek Korynt (ur. 27 października 1954 w Gdyni) – polski piłkarz. W ekstraklasie w barwach Arki i Bałtyku Gdynia rozegrał 186 meczów, w których strzelił 49 bramek. W reprezentacji rozegrał jeden mecz przeciwko reprezentacji Węgier w 197 roku. [1].

267. Zbigniew Mikołajów

 

Zbigniew Mikołajów (ur. 11 lutego 1953) – polski piłkarz, napastnik. W reprezentacji Polski debiutował w rozegranym 17 lutego 1980 spotkaniu z Marokiem, ostatni raz zagrał kilkanaście dni później. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 3 spotkania. Był wówczas piłkarzem Zagłębie Sosnowiec, grał także w AKS Niwka z tego miasta [1].

366. Filip Modelski

 

Filip Modelski (ur. 28 września 1992 w Gdyni) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy w polskim klubie Termalica Bruk-Bet Nieciecza. Wychowanek Arki Gdynia, z której w 2008 roku trafił do akademii West Hamu United. Z czasem awansował do zespołu rezerw, jednakże latem 2011 roku nie przedłużono z nim wygasającego kontraktu, przez co Polak został wolnym zawodnikiem. Wtedy zgłosił się po niego GKS Bełchatów, z którym ostatecznie piłkarz podpisał umowę. Na początku czerwca 2012 roku przeszedł do Jagiellonii Białystok, z którą podpisał 4-letni kontrakt. Obecnie jest zawodnikiem Bruk-Bet Nieciecza. W reprezentacji rozegrał jeden mecz z Bośnią i Hercegowiną w 2011 roku. [1]. 

365. Tomasz Dawidowski

 

Tomasz Dawidowski (ur. 4 lutego 1978 w Gdyni) – polski piłkarz, grający jako napastnik lub pomocnik. Karierę piłkarską rozpoczynał w Lechii Gdańsk w sezonie 1994/1995, gdzie rok później zadebiutował w ekstraklasie. W sezonie 1998/1999 przeszedł do Amiki Wronki. W 1999 roku zdobył z tym klubem Puchar i Superpuchar Polski. Również w kolejnym roku wywalczył Puchar Polski. W każdym sezonie był pewnym punktem zespołu, grając regularnie w pierwszym składzie. W 2004 roku przeszedł do Wisły Kraków. W barwach Wisły przez 5 sezonów rozegrał 14 spotkań w lidze i nie zdobył bramki. Tak mała ilość występów była spowodowana częstymi kontuzjami, które trapiły zawodnika od momentu przejścia do Wisły. 30 czerwca 2009 roku wygasł jego kontrakt z klubem z Krakowa. Następnie podpisał roczną umowę z Lechią Gdańsk. W 2012 roku ogłosił zakończenie kariery. W reprezentacji narodowej zadebiutował 15 sierpnia 2001, w meczu z Islandią. 6 czerwca 2003 w meczu z Kazachstanem strzelił pierwszego i zarazem jedynego gola dla reprezentacji. W kadrze narodowej rozegrał ogółem 10 meczów i strzelił 1 bramkę [1].

364. Rafał Lasocki

 

Rafał Lasocki (ur. 2 lipca 1975 w Ostrowcu Świętokrzyskim) – polski piłkarz grający na pozycji obrońcy oraz trener. Wychowanek KSZO Ostrowiec Św. Obecnie gra w LKS Zawisza Sienno, występował również w takich zespołach jak Lech Poznań, Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski, Zawisza Bydgoszcz SA, Wisła Płock czy Śląsk Wrocław. W reprezentacji rozegrał trzy mecze. Zadebiutował w niej 14 lutego 2003 w wygranym 3:0 spotkaniu z Macedonią, w którym strzelił jedną z bramek. Wystąpił również w pojedynkach z Belgią oraz Stanami Zjednoczonymi [1].

363. Wojciech Tyc

 

Wojciech Tyc (ur. 15 maja 1950 w Bielsku-Białej) – polski piłkarz grający na pozycji napastnika. Wieloletni zawodnik Odry Opole. Reprezentant Polski. Karierę rozpoczął w LZS Milówce, a już w 1967 roku w wieku 17 lat przeszedł do Unii Oświęcim, w której grał do roku 1971 roku. W celu podniesienia swoich piłkarskich umiejętności przeniósł się do drugoligowego AKS Niwka. W piętnastu meczach rundy wiosennej zdobył dla AKS-u 8 bramek dzięki czemu AKS utrzymał się w II lidze. W 1972 roku podpisał kontrakt z Odrą Opole. W pierwszym sezonie gry w Opolu zajął z Odrą 14.miejsce (ostatnie) na koniec sezonu, ale ze względu na rozszerzenie ligi w następnym sezonie do 16 zespołów Odra Opole pozostała w I lidze, ale zajęła ostatnie miejsce i spadła do II ligi. Po objęciu w 1975 roku przez Antoniego Piechniczka funkcji trenera Odry, Tyc wygrał z Odrą II ligę w sezonie 1975/1976 i po dwóch latach Tyc ponownie grał z Odrą w ekstraklasie. Ponadto Wojciech Tyc został razem z Januszem Kupcewiczem z 14 golami królem strzelców zaplecza ekstraklasy. W sezonie 1978/1979 zdobył z Odrą tytuł mistrza jesieni, ale w rundzie wiosennej Odra grała bardzo słabo i w efekcie zakończyła rozgrywki na 5.miejscu. W reprezentacji rozegrał jedno spotkanie [1]. 

362. Zygmunt Kalinowski

 

Zygmunt Kalinowski (ur. 2 maja 1949 w Laskach) – polski piłkarz, bramkarz, reprezentant Polski, uczestnik Mundialu 1974. Mistrz Polski ze Śląskiem Wrocław w sezonie 1976/1977. Jest wychowankiem klubu Pilica Warka (aktualnie KS Warka). W latach 1968-1971 był zawodnikiem Legii Warszawa, ale wystąpił tylko w trzech spotkaniach. W rundzie wiosennej sezonu 1970/1971 został zawodnikiem Śląska Wrocław, z którym w tym samym roku awansował do ekstraklasy, a następnie sięgnął jako podstawowy bramkarz wrocławskiej drużyny po swoje największe sukcesy - mistrzostwo Polski w 1977 i Puchar Polski w 1976, ponadto zdobył jeszcze brązowy medal MP w 1975 i wicemistrzostwo Polski w 1978. W 1979 został zawodnikiem II-ligowego Motoru Lublin, z którym w sezonie 1979/1980 wywalczył awans do ekstraklasy, następnie grał w rundzie jesiennej sezonu 1980/1981. W 1981 występował w Polonii Sydney, następnie powrócił do Motoru, z którym w sezonie 1982/1983 ponownie wywalczył awans do I ligi. W lubelskim klubie grał do rundy jesiennej sezonu 1986/1987. W kolejnych latach był jeszcze piłkarzem Stali Kraśnik, North York Rackets Toronto, Ruchu Ryki i Prywaciarza Tomaszów Lubelski. W 1972 został powołany do młodzieżowej reprezentacji Polski. Pierwszy raz do reprezentacji seniorskiej został powołany na mecz eliminacji mistrzostw świata z Walią (26 września 1973). Debiutował w kolejnym spotkaniu reprezentacji - towarzyskim meczu z Holandią (10 października 1973), gdzie wszedł jako zmiennik Jana Tomaszewskiego w 46' i nie puścił bramki. Następnie był rezerwowym podczas słynnego meczu na Wembley z Anglią (17 października 1973). Uczestniczył w przygotowaniach do Mistrzostw świata w piłce nożnej w 1974 i wystąpił wówczas we wszystkich trzech oficjalnych spotkaniach towarzyskich polskiej reprezentacji (w tym dwukrotnie w pierwszym składzie). Znalazł się w kadrze na Mundial, ale nie zagrał w żadnym spotkaniu drużyny, która sięgnęła wówczas po 3. miejsce. Jako członek drużyny został jednak nagrodzony srebrnym medalem, wraz z pozostałymi zawodnikami [1].