272. Roman Korynt

Roman Jan Korynt (ur. 12 października 1929 w Tczewie, zm. 15 lipca 2018) – polski piłkarz, obrońca, reprezentant Polski. Jego rodzice byli Polakami, pochodzili z Kociewia, ojciec był potomkiem greckich emigrantów. Przed rozpoczęciem kariery piłkarskiej trenował boks. Występował w Gromie i Gedani Gdynia (1946–1950), KS Lublinianka (1949–1950), Legia Warszawa (1950–1952), Lechia Gdańsk (1953–1967). W Legii tylko udowodnił swój talent, który w pełni prezentował dopiero w Lechii. Po odbyciu służby wojskowej powrócił do Gdańska. Chciał grać w tamtejszej Gedanii, ale na badaniach okazało się, że ma słaby wzrok, więc złożył propozycję gry w Lechii gdzie rozegrał 329 meczów. W reprezentacji Polski rozegrał 36 meczów [1]. Autograf z wymiany. 

271. Richard Clayderman

Richard Clayderman, właśc. Philippe Pagès (ur. 28 grudnia 1953 w Paryżu) – francuski pianista, który ma w swoim dorobku wiele albumów zawierających oryginalne kompozycje Paula de Senneville i Oliviera Toussainta, instrumentalne wersje przebojów muzyki popularnej oraz przystępnie zaaranżowane popularne dzieła muzyki poważnej. W 1998 roku nagrał wspólnie z Grzegorzem Markowskim nową wersję utworu "Niewiele Ci mogę dać" grupy Perfect. Wykonana przez niego ballada "Ballade pour Adeline" (Ballada dla Adeliny) rozeszła się w nakładzie 22 mln kopii[1].

Richard Clayderman - Ballade pour Adeline

źródło: youtube.com

270. Marian Czachor

Marian Czachor (ur. 8 grudnia 1924 w Radomiu, zm. 15 lutego 2018) – polski piłkarz, jednokrotny reprezentant kraju. Występował na pozycji lewoskrzydłowego, choć początkowo grał w obronie. W czasie swojej kariery zawodniczej reprezentował barwy jednego zespołu, Radomiaka. W 1946 roku grał z nim w 1/4 finału mistrzostw Polski. W 1958 roku zakończył grę i zajął się pracą szkoleniową. W wyniku wybuchu II wojny światowej młodzież była zmuszona do rozstania się ze sportem. Jeden z najważniejszych meczów rozegranych w czasie okupacji odbył się 4 czerwca 1944 roku na Stadionie Miejskim przy ul. Kozienickiej w ramach rozgrywek o mistrzostwo Warszawy. Pozwolenie Komendanta Miasta zdobyto podstępem. SKS podejmował Polonię-Grochów Warszawa. Przy 7-tysięcznej publiczności radomianie pokonali stołeczny zespół 3:1. W reprezentacji rozegrał jeden mecz w 1947 r. w meczu z Rumunią [1]. 

269. Waldemar Matysik

Waldemar Matysik (ur. 27 września 1961 w Stanicy), polski piłkarz, pomocnik. Zdobywca trzeciego miejsca na MŚ 1982. Wychowanek Orła Stanicy. Prawdziwą karierę zaczynał w Górniku Zabrze, z którym zdobywał mistrzostwo Polski w 1985, 1986, 1987 r.  Po trzecim tytule odszedł do AJ Auxerre, w 1990 do Hamburger SV. W reprezentacji debiutował 19 listopada 1980 w meczu z Algierią. Był największym odkryciem w polskiej kadrze na MŚ 82, jako specjalista od czarnej roboty idealnie uzupełniał gwiazdy drużyny – Zbigniewa Bońka i Janusza Kupcewicza. Po pierwszej połowie meczu o trzecie miejsce (z Francją) nie był w stanie grać dalej i zastąpił go Roman Wójcicki. W reprezentacji do 1989 rozegrał łącznie 55 meczów [1].

268. Henryk Bałuszyński

Henryk Edward Bałuszyński (ur. 15 lipca 1972 w Knurowie, zm. 1 marca 2012 w Rudzie Śląskiej) – piłkarz, reprezentant Polski. Zawodnik Górnika Zabrze, w którym rozegrał 112 meczów, strzelając 18 bramek. Grał również w lidze niemieckiej, Vfl Bochum, Aminia Bielefeld, LR Ahlen, SV Babelsberg 03. W 2002 roku trafił do ligi cypryjskiej, a mianowicie do Enosis Neon Paralimni, w którym rozegrał trzy spotkania. Rok później powrócił do Polski, do Piasta Gliwice. Wiosną 2006 roku asystent trenera w sztabie szkoleniowym Górnika. W 2010 roku zakończył piłkarską karierę w Gwieździe Chudów.  Od 2012, w grudniu, w hali Pogoni, rozgrywany jest Turniej Halowy Trampkarzy im. Henryka Bałuszyńskiego. W Reprezentacji Polski debiutował 9 lutego 1994 w Santa Cruz de Tenerife w meczu z Hiszpanią (1:1). Rozegrał w niej 15 spotkań, strzelając w nich 4 bramki [1]. 

267. Jacek Dembiński

Jacek Dembiński (ur. 20 grudnia 1969 w Poznaniu) – polski piłkarz, reprezentant Polski. Wychowanek Polonii Poznań. Swoją pierwszoligową karierę rozpoczął w Lechu Poznań, rozgrywając 106 meczów i strzelając 34 bramki, a także zdobywając 2-krotnie mistrzostwo Polski w 1992 i 1993. Następnie występował w drużynie Lausanne Sports, Widzewie Łódź (50 meczów i 23 bramki, Mistrz Polski 1997). Następnie odnotował występy w Hamburger SV. Potem powrócił do polskiej ekstraklasy, występując w Amice Wronki do końca sezonu 2005/2006. Od sezonu 2006/2007 występował w nowej drużynie - Lech Poznań. 20 listopada 1996 w meczu z Borussia Dortmund w 5 kolejce fazy grupowej Ligi Mistrzów strzelił dwie bramki dla Widzewa Łódź. W reprezentacji rozegrał 10 meczów [1]. 

266. Henryk Janduda

Henryk Paweł Janduda (ur. 11 lutego 1924 w Knurowie, zm. 28 listopada 2008 w Ahlen, Niemcy) – polski piłkarz, reprezentant Polski. Jeden z najlepszych polskich obrońców lat powojennych. Popularny piłkarz reprezentacji Polski oraz Śląska. W pierwszej lidze grał wiele lat w AKS-ie Chorzów. Wicemistrz Polski. Po aktywnej karierze został trenerem. W reprezentacji Polski rozegrał 9 meczów [1]. 

265. Robert Grzywocz

Robert Franciszek Grzywocz (ur. 1 maja 1932 w Świętochłowicach jako Oskar Franciszek Grzywocz, zm. 24 sierpnia 2018 w Łodzi) – polski piłkarz grający na pozycji pomocnika, dwukrotny reprezentant Polski. Reprezentował kolejno: Kresy Chorzów (1945–1948), AKS Chorzów (1948–1952), Wawel Kraków (1953 i 1955–1956), Legię Warszawa (1953–1954) oraz ŁKS Łódź (1957–1958). Jako zawodnik ŁKS zdobył w 1957 Puchar Polski, a w 1958 mistrzostwo Polski. Laureat Złotych Butów (1958, razem z Edwardem Szymkowiakiem). Po zakończeniu kariery piłkarskiej był instruktorem młodzieży w łódzkich klubach, m.in. w ŁKS. Mieszkał w Łodzi. Zmarł w wieku 86 lat[1].

264. Piotr Czachowski

Piotr Czachowski (ur. 7 listopada 1966 w Warszawie) – piłkarz, grający na pozycji obrońcy. Jest wychowankiem Okęcia Warszawa. Z Legią Warszawa zdobył w 1994 mistrzostwo Polski.  W 1986 zadebiutował w pierwszej jedenastce Stali Mielec, gdzie zagrał 115 meczów w ekstraklasie. W 1990/1991 przeszedł do Legii Warszawa, a nasŧępnie w Udinese Calcio. Następnie powrócił do kraju, aby w barwach Legii przyczynić się do zdobycia przez nią tytułu mistrzowskiego. Później występował w szkockim Dundee F.C., a następnie w ekstraklasowym ŁKS Łódź. W latach 2002-2006 grał w KS Piaseczno. W I reprezentacji zadebiutował 23 sierpnia 1989 w meczu z ZSRR (1:1). Rozegrał w niej w sumie 45 meczów, strzelając 1 gola [1].

263. Kazimierz Przybyś

Kazimierz Przybyś (ur. 11 lipca 1960 roku w Radomiu) – polski piłkarz, obrońca, reprezentant Polski. Karierę zawodową rozpoczął w Broni Radom. Następnie grał w Śląsku Wrocław. Największe sukcesy przypadają na lata gry w Widzewie Łódź. Brał udział m.in w Pucharze UEFA. W barwach łódzkiego klubu zdobył puchar krajowy w 1985 roku. Dla łodzian strzelił jedną bramkę. W reprezentacji Polski rozegrał 15 meczów. Zadebiutował 19 maja 1985 roku w spotkaniu Grecja – Polska, wygranym przez Polaków 4:1. Na Mistrzostwach Świata 1986 rozegrał 2 mecze (0 pełnych, w sumie 105 minut). Ostatni mecz w barwach „biało-czerwonych” rozegrał 14 października 1987 roku w Zabrzu w meczu Polska – Holandia, przegranym przez nas 0:2 [1].

262. Czesław Rajtar

Czesław Rajtar (ur. 26 maja 1929 w Krakowie, zm. 20 stycznia 2017 Kraków) – polski piłkarz, występujący na pozycji napastnika, jednokrotny reprezentant Polski. Jest wychowankiem Krowodrzy Kraków, do Cracovii przeszedł w 1949. W lidze zadebiutował 16 września w spotkaniu z Wisłą Kraków, zakończonym bezbramkowym remisem. Już w pierwszym sezonie zdobył z zespołem wicemistrzostwo Polski. W Cracovii występował do 1957 roku, kiedy doznał kontuzji, która zmusiła go do przedwczesnego zakończenia kariery. Grał jeszcze w Wandzie Nowa Huta. Rozegrał 1 mecz w reprezentacji Polski - 25 maja 1952 w Bukareszcie z Rumunią. Z powodu kontuzji nie pojechał na Igrzyska Olimpijskie 1952 [1].