348. Adam Kensy

 

Adam Kensy (ur. 18 listopada 1956 w Białośliwiu) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika. Wychowanek klubu Czarni Nakło. Następnie występował w Zachemie Bydgoszcz. W styczniu 1975 pozyskany do szczecińskiej Pogoni. I-ligowy debiut zaliczył 9 marca 1975 w meczu z Legią w Warszawie. Reprezentował Pogoń do końca 1986 r. z przerwą w sezonach 1979/1980 i 1980/1981 na odbycie zasadniczej służby wojskowej – grał wówczas w Zawiszy Bydgoszcz. W granatowo-bordowych barwach wystąpił łącznie w 334 meczach, zdobywając 35 bramek w meczach o mistrzostwo I ligi. Ponadto pełnił funkcję kapitana drużyny ze Szczecina. W 1983 r. w plebiscycie „Kuriera Szczecińskiego” został wybrany najpopularniejszym sportowcem ziemi szczecińskiej. W 1986 r. przeniósł się do Austrii, by do października 1989 r. występować w zespole LASK Linz. Na futbolowe boisko w roli zawodnika  powrócił na jeden występ w meczu w barwach Pogoni Szczecin Nowej – klubu założonego przez kibiców szczecińskiej Pogoni. B-klasowe spotkanie rozegrane zostało w Szczecinie 17 czerwca 2007, a przeciwnikiem szczecińskiej drużyny był Bałtyk Międzywodzie. Adam Kensy bywał powoływany do narodowej kadry juniorów, kadry olimpijskiej, a także trzykrotnie reprezentował barwy narodowe w kadrze A w 1983, za kadencji Antoniego Piechniczka [1].

 

347. Krzysztof Baszkiewicz

Krzysztof Baszkiewicz (ur. 17 lutego 1933 w Warszawie, zm. 25 listopada 1993 tamże) – polski piłkarz, reprezentant kraju. Był strzelcem pierwszego gola dla polskiego zespołu klubowego w europejskich pucharach (12 października 1955 w 14. minucie przegranego 1:4 spotkania Gwardia Warszawa - Djurgårdens IF, dającego wówczas wyrównanie 1:1). W 1954 występując w stołecznej Gwardii zdobył Puchar Polski, a w 1957 wicemistrzostwo kraju. Jego karierę sportową przerwała kontuzja, której nabawił się w 1960 (w meczu z Odrą Opole) - tuż przed Igrzyskami Olimpijskimi w Rzymie. W drużynie narodowej rozegrał 20 spotkań, strzelając 4 bramki. Debiutował 29 maja 1955 w Bukareszcie podczas zremisowanego 2:2 meczu przeciwko Rumunii [1]. 

346. Bartłomiej Drągowski

Bartłomiej Drągowski (ur. 19 sierpnia 1997 w Białymstoku) – polski piłkarz występujący na pozycji bramkarza we włoskim klubie ACF Fiorentina. Swoją przygodę rozpoczynał w juniorskiej sekcji MOSP Jagiellonia Białystok. Następnie w 2012 został zawodnikiem Jagiellonii Białystok, w której pierwsze szlify zdobył występując w Młodej Ekstraklasie a następnie od 2013 w III-ligowej Jagiellonii II Białystok, drużynie rezerw Jagiellonii. W Ekstraklasie  zadebiutował 27 maja 2014 z Koroną Kielce mając 16 lat. Podczas meczu 6. kolejki rozgrywek Ekstraklasy (2014/2015) Jagiellonia - Śląsk (1:3) za faul taktyczny w 62 min. czerwoną kartkę otrzymał bramkarz Jagiellonii Jakub Słowik, ta sytuacja wymusiła wejście do bramki Drągowskiego. Słaba postawa drugiego bramkarza (K. Barana) spowodowała, że Drągowski pomimo młodego wieku, stał się pierwszym bramkarzem białostockiego klubu. W rozgrywkach pucharowych UEFA zadebiutował 2 lipca 2015 w wygranym wjazdowym (1-0) meczu Jagiellonii z Kruoja Pokroje. Wystąpił także w spotkaniu rewanżowym, które Jagiellonia wygrała 8-0. Zaliczył występy w barwach Jagiellonii przeciwko Omonii Nikozja. 4 lipca 2016 przeszedł z Jagiellonii do włoskiej Fiorentiny na zasadzie transferu definitywnego, podpisując z nowym klubem pięcioletnią umowę. W barwach Fiorentiny zadebiutował 28 maja 2017 na meczu z Pescarą Calcio zakończonym remisem 2-2. 22 stycznia 2019 został wypożyczony do włoskiego klubu Empoli FC. 15 kwietnia pobił rekord Serie A, broniąc aż 18 strzałów na bramkę w meczu z Atalantą Bergamo, nie puszczając przy tym ani jednego gola. W reprezentacji rozegrał do tej pory jeden mecz w towarzyskim meczu z Finlandią [1]. 

345. Dariusz Grzesik

Dariusz Grzesik (ur. 10 stycznia 1966 roku w Tychach) - polski piłkarz, występujący na pozycji pomocnika, 3-krotny reprezentant Polski. Wychowanek GKS Tychy, skąd przeszedł do Piasta Gliwice, w którym występował przez dwa sezony. Następnie został piłkarzem GKS-u Katowice. Już w pierwszym roku gry w Katowicach Grzesik był podstawowym piłkarzem, występując 27 razy w lidze. Barwy tego klubu reprezentował przez 8 sezonów, zdobywając dwukrotnie Puchar Polski, a także raz Superpuchar. Sezon 1995/1996 rozpoczął w II-ligowym Ruchu Chorzów, z którym awansował do najwyższej klasy rozgrywkowej, a także - po raz trzeci w karierze - zdobył krajowy puchar. W barwach Niebieskich gracz występował jeszcze tylko przez rok - grając zaledwie 8 razy w I lidze. Kolejne lata spędził w niższych ligach - karierę kończąc jesienią 2004 roku, jako zawodnik GKS-u 71 Tychy. Dariusz Grzesik wystąpił 3 razy w reprezentacji Polski, debiutując 19 grudnia 1990 w spotkaniu z Grecją, rozgrywanym w Wolos [1].

 

344. Arkadiusz Kubik

 

Arkadiusz Kubik (ur. 31 maja 1972 w Krakowie) – piłkarz, reprezentant Polski, grający na pozycji obrońcy. Jego brat, Łukasz (ur. 1978) także jest piłkarzem.Wychowanek Cracovii, dwukrotnie zdobył mistrzostwo Polski juniorów. W reprezentacji narodowej rozegrał dwa mecze, debiutował 4 maja 1994 w wygranym meczu w Krakowie z reprezentacją Węgier (3:2). W sumie w kadrze rozegrał dwa spotkania [1]. 

343. Marek Chojnacki

 

Marek Chojnacki (ur. 6 grudnia 1959 w Łodzi) – polski piłkarz, grający na pozycji obrońcy i trener piłkarski. Niemal całą karierę związany był z Łódzkim Klubem Sportowym. Występował ponadto w ÓFPF Ethnikós i Karkonoszach Jelenia Góra, gdzie w 1998 roku w wieku 39 lat zakończył karierę. Był rekordzistą pod względem liczby meczów rozegranych w polskiej ekstraklasie – zaliczył ich 452 (wszystkie w barwach ŁKS). Ten rekord został w 2014 roku poprawiony przez Łukasza Surmę. W 1978 roku Chojnacki zdobył z reprezentacją U-18 brązowy medal nieoficjalnych Mistrzostw Europy U-18. W następnym roku z reprezentacją U-20 zajął czwarte miejsce na młodzieżowych MŚ w Japonii. W 1981 roku zagrał 4 razy w reprezentacji Polski podczas tourneé w Japonii (występy te zostały mu zaliczone w 1997 wraz z aktualizacją listy oficjalnych meczów reprezentacji Polski przez PZPN). W grudniu 2007 roku zgodził się zostać trenerem ŁKS-u Łódź, i prowadził tę drużynę blisko przez rok. Pod koniec listopada 2008 roku został urlopowany, a jego miejsce na ławce trenerskiej zajął Grzegorz Wesołowski. W kwietniu 2009 objął stanowisko trenera Arki Gdynia. W 2011 roku Marek Chojnacki we współpracy z klubem sportowym Orzeł Łódź założył „Szkółkę Młodego Piłkarza” [1].

342. Zbigniew Robakiewicz

 

Zbigniew Robakiewicz (ur. 24 listopada 1966 w Opocznie) – polski piłkarz grający na pozycji bramkarza, reprezentant Polski. Karierę rozpoczynał w wieku 18 lat w Łódzkim Klubie Sportowym. Przez 2,5 roku spędzonych w klubie rozegrał 28 spotkań w najwyższej klasie rozgrywek w Polsce. W przerwie zimowej sezonu 1986/1987 przeszedł do Legii Warszawa, gdzie rozwinęła się jego kariera. Przez 9 lat bronił bramki Legii, cztery razy zdobywając Puchar Polski oraz po dwa razy mistrzostwo Polski oraz Superpuchar Polski, występując łącznie w 153 spotkaniach. Wówczas zadebiutował w pierwszej reprezentacji Polski w meczu z Arabią Saudyjską, wygranym przez Polaków 1:0 (13 kwietnia 1994, Cannes, Francja). Przed sezonem 1995/1996 powrócił do ŁKS-u, grając we wszystkich 34 spotkaniach ligowych, opuszczając jedynie 20 minut ostatniego meczu ligowego. Sezon później przeniósł się do Grecji, do I-ligowego Iraklísu Saloniki. Wtedy zaczęły się jego problemy ze zdrowiem. W rundzie wiosennej sezonu 1997/1998 zagrał jedynie w 7 meczach w barwach warszawskiej Legii, by następnie przez pół roku nie grać w żadnym klubie. W rundzie wiosennej sezonu 1998/1999 grał w II-ligowej Ceramice Opoczno, a jesienią następnego sezonu w III-ligowym Okęciu Warszawa. Wiosną zagrał w 15 meczach w barwach Legii, a w sezonie 2000/2001 we wszystkich 30 spotkaniach. W rundzie jesiennej sezonu 2001/2002 wystąpił w 8 spotkaniach w barwach Dyskobolii Grodzisk Wielkopolski. Przez następne dwa lata zagrał w 49 meczach w barwach Widzewa Łódź. W przerwie zimowej trafił do III-ligowego Tura Turek. Na początku sezonu 2005/2006 miał problemy ze zdrowiem i przeszedł szczegółowe badania serca. W przerwie zimowej zakończył karierę piłkarską. W reprezentacji rozegrał jedno spotkanie w 1994 r. [1].