piątek, 23 listopada 2018

224. Wojciech Kowalewski

Wojciech Kowalewski (ur. 11 maja 1977 w Białymstoku) – polski piłkarz grający na pozycji bramkarza, reprezentant Polski. Karierę rozpoczynał w sezonie 1996/1997, występując w zespole Wigry Suwałki. W następnym roku przeniósł się do Legii Warszawa. W przerwie sezonu 2001/2002 przeszedł do Szachtara Donieck. W 2003 przeniósł się do ligi rosyjskiej do Spartaka Moskwa. W sezonie 2001/2002 zdobył mistrzostwo Polski i Puchar Ligi z Legią Warszawa oraz mistrzostwo Ukrainy i Puchar Ukrainy z Szachtarem Donieck. W 2007 roku rozwiązał kontrakt ze Spartakiem. 3 lutego 2008 roku podpisał 3-letni kontrakt z Koroną Kielce. Po degradacji Korony do pierwszej ligi Kowalewski odszedł do greckiego Iraklisu Saloniki. W styczniu 2010 rozwiązał z nim kontrakt i z własną kartą w ręku przeszedł, podpisując dwuletnią umowę, do beniaminka rosyjskiej Premier Ligi - Sibiru Nowosybirsk. 15 stycznia 2011 podpisał kontrakt z cypryjskim klubem Anorthosis Famagusta. W 2012  roku zakończył karierę. W reprezentacji rozegrał 11 meczów [1]. Autograf pochodzi z wymiany. 

wtorek, 13 listopada 2018

228. Robert Siatka

Robert Siatka (ur. 20 czerwca 1934 w Le Martinet we Francji) – francuski piłkarz polskiego pochodzenia, zawodnik reprezentacji Francji na Euro 1960, obrońca. Karierę rozpoczynał w klubie Olympique Alès. Od 1953 do 1964 roku występował w Stade de Reims gdzie rozegrał 259 meczów strzelając łącznie 17 goli. Grał również w FC Nantes gdzie rozegrał 22 mecze, strzelając 2 bramki. W zespole z Nantes zakończył swoją karierę piłkarza w 1965 roku. Po zakończeniu kariery wrócił do swojego macierzystego klubu jako trener, był też trenerem Olympique Avignonnais, FC Bourges. 

Tytuły:
- Mistrz Francji: 1955, 1958, 1960, 1962 ze Stade de Reims, 1965 z FC Nantes
- Puchar Francji: 1958
- Europejski Puchar Mistrzów, udział w 1955/56 (w tym w finale), 1958/59, 1960/61 i 1962/63 (16 występów, 2 bramki)
- Military World Champion 1957

W reprezentacji Francji rozegrał jeden mecz [1]. Autograf zdobyty poprzez wymianę. 

poniedziałek, 12 listopada 2018

227. Joachim Jerzy Marx

Joachim Jerzy Marx (ur. 31 sierpnia 1944 w Gliwicach) – polski piłkarz występujący na pozycji środkowego napastnika lub obrońcy, reprezentant, złoty medalista olimpijski 1972 z Monachium. Piłkarską karierę rozpoczynał w klubie Sośnica Gliwice. W 1959 przeniósł się do GKS Gliwice, w którym grał w niższych ligach do 1963, kiedy to stał się pierwszoligowym zawodnikiem Gwardii Warszawa. Najlepsze lata klubowej kariery przeżywał jednak na Śląsku, w Ruchu Chorzów, w którym grał w latach 1969–1975, rozgrywając 162 mecze w ekstraklasie i zdobywając 66 bramek. W 1974 i 1975 wywalczył tytuły mistrza Polski z Ruchem, zaś w 1974 Puchar Polski, w którym „Niebiescy” po dwóch golach Marksa pokonali jego były klub Gwardię. W latach 1975 - 1979 występował w RC Lens. Z klubem z Lens zdobył wicemistrzostwo Ligue 1 w 1977 r. Karierę zakończył w 1982 w US Nœux-les-Mines. Reprezentacyjną karierę rozpoczął w 1966, debiutując w meczu z Izraelem (0:0). Najlepszy mecz rozegrał w 1970 z Danią w Warszawie, w którym zdobył trzy bramki. Na Olimpiadzie w Monachium nie był podstawowym zawodnikiem, wystąpił jedynie w meczach z Danią (1:1) i Ghaną (4:0). We wrześniu 1972 otrzymał Złotą Odznakę PZPN. W reprezentacji rozegrał w sumie 23 mecze, w których strzelił 10 goli [1]. Autograf pochodzi z wymiany.

niedziela, 11 listopada 2018

226. Albert Gemmrich

Albert Gemmrich (urodzony 13 lutego 1955) były piłkarz grający na pozycji napastnika lidze francuskiej.  Karierę rozpoczynał w zespole AS Mutzig. Potem przeszedł do RC Strasbourg, gdzie grał od 1973 do 1979 roku. W Strasbourg zdobył tytuł mistrza francuskiej ligi 2 w 1977 roku , a następnie tytuł francuskiej dywizji 1 w 1979 roku. Jest drugim najlepszym strzelcem w historii Racing Club de Strasbourg, za Oskarem Rohrem. W 1979 roku przeszedł do Bordeaux w którym wygrał Coupe des Alpes w 1980 roku, strzelając bramkę w finale. W 1986 roku zakończył karierę w OGC Nice. Swój pierwszy mecz w reprezentacji rozegrał 8 lutego 1978 roku, w meczu towarzyskim z Włochami w Neapolu (remis 2-2). Drugi mecz miał miejsce 11 maja 1978 r. przeciwko Iranowi w Tuluzie (zwycięstwo 2-1). Wystąpił również w kwalifikacjach do Euro 1980 przeciwko Szwecji (2-2 w Paryżu ), a następnie przeciwko Luksemburgowi (1-3 wyjazdowe zwycięstwo). Ostatnie powołanie otrzymał 8 listopada 1978 r. na mecz towarzyski z Hiszpanią (wygrana 1: 0 w Paryżu ). W reprezentacji Francji rozegrał w sumie 5 meczów, strzelając w nich 2 gole [1].  Autograf pochodzi z wymiany. 

225. Przemysław Szymiński

Przemysław Szymiński (ur. 24 czerwca 1994 w Katowicach) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy. Od 2017 roku jest zawodnikiem US Città di Palermo. W Ekstraklasie zadebiutował 15 lipca 2016 roku w zakończonym wynikiem 2:1 meczu przeciwko Lechii Gdańsk rozegranym w Płocku, w którym strzelił swoją pierwszą bramkę, zarówno w tych rozgrywkach, jak i ogółem w ligowych występach w barwach Wisły. Jest byłym młodzieżowym reprezentantem Polski. 1 sierpnia 2017 został piłkarzem włoskiego US Città di Palermo[1].

piątek, 9 listopada 2018

224. Jakub Świerczok

Jakub Świerczok (ur. 28 grudnia 1992 w Tychach) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika w bułgarskim klubie Łudogorec Razgrad oraz w reprezentacji Polski. Karierę rozpoczął w 2002 roku w sekcji piłkarskiej tyskiego Miejskiego Ośrodka Sportów Młodzieżowych. Następnie trafił do Górnika Katowice, skąd po trzech kolejnych latach na krótki czas powrócił do Tychów. Latem 2007 roku został piłkarzem Cracovii, skąd w 2008 roku na pół sezonu wysłano go do Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Krakowie. Na początku września 2011 roku otrzymał pierwsze w swojej karierze powołanie do reprezentacji Polski do lat 20. We wrześniu 2011 roku podczas spotkania Turnieju Czterech Narodów z Włochami Świerczok zadebiutował w kadrze U-20 oraz zaliczył swoje premierowe trafienie w jej barwach. Na początku czerwca 2012 roku wystąpił w kadrze do lat 21 w spotkaniu eliminacji do młodzieżowych Mistrzostw Europy przeciwko Mołdawii. Grał w takich zespołach jak: Polonia Bytom, Piast Gliwice, Górnik Łęczna, GKS Tychy, Zagłębie Lubin. Od tego roku występuje w Łudogorec Razgrad. W pierwszej reprezentacji rozegrał do tej pory 3 spotkania [1]. Autograf pochodzi z wymiany. 

niedziela, 4 listopada 2018

223. Krzysztof Piątek

Krzysztof Piątek (ur. 1 lipca 1995 w Dzierżoniowie) – piłkarz występujący na pozycji napastnika. Uczestnik Mistrzostw Europy U-21 2017. Karierę rozpoczynał w Lechii Dzierżoniów. W 2012 przeszedł do Zagłębia Lubin, a w 2016 został sprzedany do Cracovii, z którą podpisał czteroletni kontrakt. Łącznie dla krakowskiego zespołu rozegrał 65 spotkań. Na początku czerwca 2018 przeszedł do Genoi. W debiutanckim sparingu przeciwko Val Stubai zdobył pięć bramek i zaliczył asystę, natomiast w pierwszym meczu Pucharu Włoch trafił do bramki czterokrotnie w spotkaniu z Lecce. 23 września 2018 roku stał się pierwszym po Szewczence piłkarzem, który strzelił pięć bramek w pierwszych czterech meczach Serie A. Do tej pory w reprezentacji rozegrał dwa mecze [1]. 

222. Bogusław Wyparło

Bogusław Wyparło (ur. 29 listopada 1974 w Mielcu) – polski piłkarz grający na pozycji bramkarza. Wychowanek Stali Mielec. Jego numer na koszulce to 39.W latach 1998–1999 rozegrał 3 mecze dla reprezentacji Polski. W I lidze debiutował w barwach Stali Mielec w wieku zaledwie 16 lat i przez kilka sezonów był jej podstawowym golkiperem. Rozegrał 359 meczów w Ekstraklasie. Największym sukcesem zawodnika jest zdobycie mistrzostwa Polski z ŁKS-em Łódź w roku 1998. Karierę sportową zakończył w 2015, w Stali Mielec, w klubie którym rozpoczął karierę sportową. W kontekście swoich dokonań na polu piłkarskim, Bogusław Wyparło wspomniany został w tekście utworu Plamy na Słońcu wydanym przez formację Kazik na Żywo w 2011 roku[1]. Pisałem na adres Stali Mielec. 

czwartek, 1 listopada 2018

221. Łukasz Załuska

Łukasz Załuska (ur. 16 czerwca 1982 w Wysokiem Mazowieckiem) – polski piłkarz, grający na pozycji bramkarza w Pogoni Szczecin. Wychowanek Ruchu Wysokie Mazowieckie. Mając 19 lat trafił do Legii Warszawa. Następnie grał również w Jagiellonii Białystok i Koronie Kielce. W żadnym z polskich klubów nie dostał jednak większej szansy pokazania swoich umiejętności. Otrzymał ją dopiero po wyjeździe do Szkocji, gdzie został zawodnikiem Dundee United. Przez dwa lata występów w Dundee rozegrał w szkockiej ekstraklasie 53 mecze i był ważną postacią swojego zespołu. W 2009 roku został zawodnikiem Celtiku. W sezonie 2009/2010 był zmiennikiem Artura Boruca.  W kolejnych latach był zmiennikiem Frasera Forstera oraz Craiga Gordona. W czerwcu 2015 opuścił Celtic po sześciu latach gry, w tym czasie wystąpił w zespole 51 razy, ale nigdy nie dostał się do głównego składu. W kadrze narodowej rozegrał jeden mecz w spotkaniu z reprezentacją Republiki Południowej Afryki[1]. Autograf pochodzi z wymiany. 

piątek, 26 października 2018

220. Marek Motyka

Marek Motyka (ur. 17 kwietnia 1958 w Żywcu) – polski piłkarz i trener. Karierę rozpoczynał w Soła Żywiec. W 1976 trafił do Hutnika Kraków, a zimą 1978 przeszedł do Wisły Kraków. W Wiśle zadebiutował 5 marca 1978 roku w meczu z Polonią Bytom. W sezonie 1977/78 został Mistrzem Polski. W sezonie 1984/85 Wisła zajęła szesnaste miejsce i spadła do drugiej ligi. Zawodnik pozostał w drużynie, bo chciał przywrócić jej dawny blask. Po trzech latach, Wisła powróciła do I ligi. Motyka nadal był podporą defensywy Białej Gwiazdy. Pożegnalny mecz w Wiśle rozegrał 25 listopada 1989 roku, w meczu z Zagłębiem Lubin, rozegranym w Krakowie. Grał również w SK Brann i Cracovii Kraków. W reprezentacji rozegrał 8 meczów [1]. Autograf pochodzi z wymiany. 

czwartek, 25 października 2018

219. Toby Jones

Toby Jones (ur. 7 września 1967 w Oksfordzie) – brytyjski aktor, występował w roli Trumana Capote’a w filmie Bez skrupułów.  W roku 1980 uczęszczał do Abingdon School, potem w latach 1986-89 studiował dramat na The Univeristy of Manchester. Po raz pierwszy na ekranie pojawił się w roku 1992, w filmie 'Orlando'. Wystąpił także w miniserii 'Elżbieta I' jako Robert Cecil. W 2001 grał w komedii 'The Play What I Wrote' wystawionej w londyńskim teatrze West End, za rolę w której otrzymał nagrodę Olivier Award. Gdy sztukę przeniesiono na Broadway, został nominowany do Tony Award. W 2006 wcielił się w postać Trumana Capote w filmie 'Bez skrupułów', a w 2007 wystąpił w filmie, na podstawie opowiadania Stephena Kinga, 'Mgła' [1,2].

 Czas oczekiwania: 19.03.2018 - 11.10.2018
 Wysłane: LOR, SAE, IRC, zdjęcia
 Toby Jones, ARG, 4A Exmoor Street, London W10 6BD, UK

sobota, 8 września 2018

218. Jan Domarski

Jan Domarski (ur. 28 października 1946 w Drabiniance) – piłkarz grający na pozycji napastnika, reprezentant Polski, uczestnik i zdobywca trzeciego miejsca podczas mistrzostw świata w Niemczech w 1974. Ligowej piłki uczył się w Stali Rzeszów. Dwukrotny mistrz Polski ze Stalą Mielec (1973, 1976). 17 października 1973 w 57. minucie zdobył gola w meczu Anglia-Polska (1:1) na stadionie w dzielnicy Wembley w Londynie. Bramka ta przesądziła o awansie reprezentacji Polski do mistrzostw świata w Niemczech. Gol ten trafił na listę pięćdziesięciu najważniejszych bramek w historii piłki nożnej, sporządzoną przez prestiżowy dziennik „The Times” i tradycyjnie uznawany jest za najważniejszą bramkę w historii polskiej piłki nożnej.W kadrze narodowej rozegrał 17 meczów, zdobywając 2 gole [1]. 

czwartek, 16 sierpnia 2018

217. Jerzy Kraska

Jerzy Kraska (ur. 24 grudnia 1951 w Płocku) – piłkarz polski grający na pozycji defensywnego pomocnika, mistrz olimpijski, trener piłkarski. W latach 1972-1973 wystąpił 13 razy w reprezentacji Polski (oraz 1 raz w meczu nieoficjalnym reprezentacji olimpijskich). Był uczestnikiem Igrzysk Olimpijskich w Monachium, podczas których polska drużyna wywalczyła mistrzostwo olimpijskie. We wrześniu 1972 otrzymał Złotą Odznakę PZPN. Od 1973 był trapiony kontuzjami, które nie pozwoliły mu kontynuować kariery reprezentacyjnej. Wychowanek Mazovii Płock (1962-1969), występował także w Gwardii Warszawa (1969-1983) i fińskim Kuopion Palloseura (1983-1985). Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem. Prowadził m.in.rezerwy Legii Warszawa oraz dwukrotnie (01.01.1993-30.06.1993 oraz 12.2006-06.2007) Gwardię Warszawa [1]. Autograf pochodzi z wymiany. 

środa, 15 sierpnia 2018

216. Michel Platini


Michel Platini (ur. 21 czerwca 1955 w Jœuf) – francuski piłkarz, trener i działacz sportowy pochodzenia włoskiego. Był zawodnikiem m.in. AS Nancy, AS Saint-Étienne oraz przez pięć lat Juventusu, z którym w tym czasie zdobył dwa mistrzostwa Włoch, Puchar Włoch, Puchar Mistrzów, Puchar Zdobywców Pucharów i Puchar Interkontynentalny oraz indywidualnie trzykrotnie Złotą Piłkę dla najlepszego piłkarza Europy. Z reprezentacją Francji, w której barwach rozegrał 72 mecze, brał udział w trzech turniejach o mistrzostwo świata oraz (w 1984) triumfował w mistrzostwach Europy (został także królem strzelców tej imprezy). W latach 1988-1992 był selekcjonerem drużyny narodowej [1]. Autograf z wymiany.

niedziela, 29 lipca 2018

215. Bartosz Kapustka

Bartosz Kapustka (ur. 23 grudnia 1996 w Tarnowie) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika w angielskim klubie Leicester City oraz w reprezentacji Polski. Uczestnik Mistrzostw Europy 2016. 7 września 2015 roku zadebiutował w reprezentacji Polski w meczu z Gibraltarem, pojawiając się na boisku jako rezerwowy w 62. minucie, po czym zdobył swojego debiutanckiego gola w reprezentacji w 73. minucie wygranego 8:1 spotkania. 13 listopada 2015 roku wystąpił w towarzyskim meczu przeciwko Islandii. Wszedł na boisko w 65. minucie, a chwilę później strzelił swoją drugą bramkę w reprezentacji. Został powołany na Mistrzostwa Europy 2016 we Francji. Zadebiutował na nich 12 czerwca 2016 w wygranym 1:0 meczu z Irlandią Północną, a sam piłkarz został uznany za jednego z najlepszych na boisku. 4 września 2016 strzelił gola w 9. minucie, w zremisowanym 2:2 meczu eliminacyjnym do Mistrzostw Świata 2018 z Kazachstanem. W reprezentacji do tej pory rozegrał 14 spotkań, strzelając w nich 3 bramki [1].

wtorek, 24 lipca 2018

214. Iker Casillas

Iker Casillas Fernández (ur. 20 maja 1981 w Móstoles) – hiszpański piłkarz grający na pozycji bramkarza w FC Porto. Od 1996 roku gracz reprezentacji Hiszpanii (jest rekordzistą pod względem liczby występów- 167 meczów). Pięciokrotny mistrz Hiszpanii, dwukrotny zdobywca Pucharu Hiszpanii, czterokrotny zdobywca Superpucharu Hiszpanii, trzykrotny zdobywca Pucharu Mistrzów, dwukrotny zdobywca Superpucharu Europy, zdobywca Pucharu Interkontynentalnego 2002, klubowy mistrz świata 2014, mistrz Europy juniorów 1997, młodzieżowy mistrz świata 1999, mistrz Europy 2008 i 2012 oraz mistrz świata 2010 [1]. Autograf zdobyty poprzez wymianę

czwartek, 19 lipca 2018

213. Radosław Michalski



Radosław Michalski (ur. 21 września 1969 w Gdańsku) – polski piłkarz, występujący na pozycji pomocnika, reprezentant kraju, obecnie prezes Pomorskiego ZPN. Wychowanek Stoczniowca Gdańsk. Przed sezonem 1992/1993 przeszedł do Legii Warszawa. W Legii zdobył: Mistrzostwo Polski (1994 i 1995), Puchar Polski (1994 i 1995) oraz Superpuchar Polski 1994 i wystąpił w Lidze Mistrzów (ćwierćfinał w sezonie 1995/1996). W 1996  przeniósł się do Widzewa Łódź, z którym w Lidze Mistrzów (w sezonie 1996/1997). Grał również w Maccabi Hajfa, Anorthosisu Famagusta oraz w Apollonie Limassol, z którym zdobył mistrzostwo Cypru. W reprezentacji rozegrał 28 meczów[1]. 

środa, 18 lipca 2018

212. Steve Savidan


Steve Savidan (ur. 29 czerwca 1978 w Angers) – były francuski piłkarz, napastnik. Wychowanek Angers SCO. W 1999 roku przeszedł do LB Châteauroux, a w 2000 został piłkarzem AC Ajaccio, a w 2001 powrócił Angers. Po roku jednak trafił do AS Beauvais, w którym w 24 meczów. W 2003 roku został piłkarzem Angoulême CFC i strzelił 12 goli w lidze. Od 2004 roku w Valenciennes. W sezonie 2004/2005 został królem strzelców Championnat National, a w 2005/2006 – Ligue 2 (16 goli), czym przyczynił się do awansu Valenciennes do Ligue 1. W sezonie 2006/2007 był najlepszym strzelcem zespołu w pierwszej lidze. Karierę zakończył w 2009 roku. W reprezentacji Francji rozegrał jeden mecz [1]. Autograf pochodzi z wymiany. 

wtorek, 17 lipca 2018

211. Elliott Gould

Elliott Gould (ur. 29 sierpnia 1938 w Brooklynie) – amerykański aktor filmowy, teatralny i telewizyjny. W latach sześćdziesiątych zaczął występować w filmach hollywoodzkich. Oprócz występów w komedii Bob & Carol i Ted & Alice, za którą otrzymał nominację do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego, jest najlepiej znany z udziału w filmach - MASH (1970), Długie pożegnanie (1973) i Kalifornijski poker (1974), a także trylogii: Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra (2001), Ocean’s Twelve: Dogrywka (2004) i Ocean’s Thirteen (2007) jako Reuben Tishkoff. Grał też w sitcomie NBC Przyjaciele, serialu kryminalnym Showtime Ray Donovan (2013-2015) jako Ezra Goldman i serialu CBS Doubt: W kręgu podejrzeń (2017) jako Isaiah Roth, szef kancelarii prawniczej [1]. 

poniedziałek, 16 lipca 2018

210. Jacek Góralski


Jacek Góralski (ur. 21 września 1992 w Bydgoszczy) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika w Łudogorcu Razgrad, wychowanek Zawiszy Bydgoszcz. Wychowanek Zawiszy Bydgoszcz, grał także w III-ligowej Victorii Koronowo i w IV-ligowych Błękitnych Gąbin. Od 2011 do 2015 był zawodnikiem I-ligowej Wisły Płock. Na początku lipca 2015 związał się czteroletnim kontraktem z Jagiellonią Białystok obowiązującym do 30 czerwca 2019. Swój debiut w Ekstraklasie w żółto-czerwonych barwach zaliczył 19 lipca 2015 w przegranym 3:2 wyjazdowym spotkaniu przeciwko Koronie Kielce. W sierpniu 2017 podpisał trzyletni kontrakt z mistrzem Bułgarii Łudogorcem Razgrad. W reprezentacji Polski zadebiutował w towarzyskim meczu ze Słowenią, rozegranym 14 listopada 2016. 4 czerwca 2018 został powołany przez selekcjonera Adama Nawałkę na Mistrzostwa Świata 2018 w Rosji. Do tej pory w reprezentacji rozegrał 7 meczów [1].

niedziela, 15 lipca 2018

209. Jan Bednarek

Jan Bednarek (ur. 12 kwietnia 1996 w Słupcy) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy w angielskim klubie Southampton oraz w reprezentacji Polski. Uczestnik Mistrzostw Świata 2018. Rozpoczął swoją karierę w Sokole Kleczew. Następnie miał możliwość transferu do Lecha Poznań, jednakże w 2011, za namową trenera Tadeusza Jarosa, zdecydował się na przejście do MSP Szamotuły. W czerwcu 2017 Bednarek udał się na testy do angielskiego Southampton. 1 lipca 2017 podpisał z nowym klubem pięcioletni kontrakt. 14 kwietnia 2018 zadebiutował w Premier League, zdobywając bramkę w 60. minucie przegranego 2:3 spotkania z Chelsea. Pierwsze występy w drużynie narodowej zaliczył 9 i 11 listopada 2010 w meczach kategorii U-14 przeciwko Niemcom. W reprezentacji Polski zadebiutował 4 września 2017 w wygranym 3:0 meczu z Kazachstanem. W maju 2018 został powołany do szerokiej kadry na MŚ w Rosji, zaś w czerwcu dostał się do 23 osobowej kadry. Podczas mundialu w Rosji zagrał we wszystkich trzech spotkaniach reprezentacji Polski. W pierwszym wchodząc z ławki, w pozostałych jako podstawowy zawodnik. Obrońca Southampton zdobył bramkę w ostatnim meczu grupowym z Japonią [1].

sobota, 7 lipca 2018

208. Bartosz Białkowski


Bartosz Białkowski (ur. 6 lipca 1987 w Braniewie) – polski piłkarz występujący na pozycji bramkarza w angielskim klubie Ipswich Town oraz w reprezentacji Polski.
Karierę rozpoczynał w zespole Olimpii Elbląg. W kolejnym sezonie przeniósł się do zabrzańskiego Górnika, w którego barwach zadebiutował w polskiej Ekstraklasie (30 października 2004 w spotkaniu z Dyskobolią Grodzisk Wielkopolski, stając się najmłodszym bramkarzem w historii klubu). Na polskich pierwszoligowych boiskach rozegrał 7 spotkań.
Z Zabrza wyjechał na testy do szkockiego Heart of Midlothian, po czym w styczniu 2006 podpisał kontrakt z angielskim Southampton F.C., grającym w Championship. W styczniu 2009 został wypożyczony do Ipswich Town. We wrześniu trafił do Barnsley. Do października rozegrał tam dwa mecze. 15 czerwca 2012 roku podpisał trzyletni kontrakt z Notts County.
Brał udział w Mistrzostwach Świata U-20 w Kanadzie w 2007. Pełnił tam funkcję kapitana zespołu. W reprezentacji rozegrał jeden mecz [1]. Autograf pochodzi z wymiany.

wtorek, 3 lipca 2018

207. Jarosław Bako



Jarosław Bako (ur. 12 sierpnia 1964 w Olsztynie) – polski bramkarz. Występował w Stomilu Olsztyn, ŁKS Łódź, Legii Warszawa, Zagłębiu Lubin, Beşiktaş JK, Lechu Poznań, Hapoelu Tel Awiw i Hapoelu Jerozolima. Mistrz Polski w sezonie 1990/91 z Zagłębiem Lubin oraz mistrz Turcji w sezonie 1991/92 z Besiktasem. Został asystentem Piotra Stokowca w Polonia Warszawa, w której wcześniej zajmował się szkoleniem bramkarzy. Następnie został trenerem bramkarzy Zagłębia Lubin. W reprezentacji Polski rozegrał 35 meczów [1]. 

niedziela, 1 lipca 2018

206. Bartosz Rymaniak


Bartosz Rymaniak (ur. 13 listopada 1989 w Gostyniu) − polski piłkarz grający na pozycji prawego obrońcy w Koronie Kielce.   Wychowanek Kani Gostyń. W sezonie 2007/2008 był zawodnikiem Jaroty Jarocin, w barwach której rozegrał 27 meczów w III lidze. W latach 2008–2014 występował w Zagłębiu Lubin. W najwyższej polskiej klasie rozgrywkowej zadebiutował 21 sierpnia 2009 w przegranym spotkaniu z Ruchem Chorzów (0:1), natomiast pierwszą bramkę zdobył 22 lutego 2013 w meczu z Pogonią Szczecin (3:0). W czerwcu 2014 przeszedł do Cracovi, a od lutego 2016 gra w Koronie Kielce. Stał się tam podstawowym prawym obrońcą, okresowo grając również na środku obrony. W sezonie 2016/2017 wystąpił w 32 meczach Ekstraklasy i zdobył bramkę w rozegranym 22 maja 2017 spotkaniu z Niecieczą KS (2:0). W reprezentacji Polski rozegrał jeden mecz – 14 grudnia 2012 wystąpił w towarzyskim spotkaniu z Macedonią (4:1), w którym zmienił na początku drugiej połowy Jakuba Rzeźniczaka [1].

Czas oczekiwania: 26.02.2018 - 29.05.2018
Adres: Korona Kielce S.A., Kolporter Arena, ul. Ściegiennego 8, 25-033 Kielce 

czwartek, 28 czerwca 2018

205. Waldemar Prusik



Waldemar Krzysztof Prusik (ur. 27 lipca 1961 we Wrocławiu) – polski piłkarz, reprezentant kraju. Debiutował w Reprezentacji Polski 7 września 1983 w meczu rozegranym w Krakowie z Reprezentacją Rumunii (2:2). W kadrze prowadzonej przez Wojciecha Łazarka wielokrotnie był kapitanem zespołu.

W 1987 zdobył Puchar Polski ze Śląskiem Wrocław. W Śląsku występował w latach 1981 - 1989. Grał również w Alemanni Aachen i belgijskim KRC Mechelen. W reprezentacji rozegrał 49 meczów, strzelając 5 bramek. Grał na pozycji pomocnika [1]. Autograf zdobyty poprzez wymianę.

niedziela, 24 czerwca 2018

204. Eugeniusz Faber


Eugeniusz Faber (ur. 6 kwietnia 1939 w Chorzowie) – piłkarz polski, grał na pozycji napastnika. Dwukrotnie sięgał po mistrzostwo Polski z Ruchem Chorzów w 1960 (2 bramki w 22 meczach) i 1968 roku (15 bramek w 26 meczach). Debiutował w wygranym meczu z Finlandią (6:2) w Chorzowie 8 listopada 1959. Olimpijczyk z Rzymu. W reprezentacji wystąpił 36 razy, strzelając 11 bramek [1]. Autograf pochodzi z wymiany.

niedziela, 17 czerwca 2018

203. Patrick Battiston

Patrick Battiston (ur. 12 marca 1957 w Amnéville), francuski piłkarz- obrońca. Zaczynał karierę w w Talange. Od 1973 grał w FC Metz, skąd w 1980 przeniósł się do AS Saint-Étienne. W 1981 świętował swoje pierwsze mistrzostwo Francji. Na rok przed Euro 1984 Aimé Jacquet sprowadził go do Girondins Bordeaux. Z klubem zdobył trzy trofea mistrza kraju oraz dwa Puchary Francji. Piąty w swojej karierze triumf w rozgrywkach ligowych zaliczył w 1988 roku w barwach AS Monaco. Na mistrzostwach Europy w 1984 roku był jednym z najsilniejszych punktów defensywy reprezentacji Francji, która zdobyła wówczas mistrzostwo Europy. Brał udział w turniejach o Puchar Świata – w 1978, 1982 i 1986 roku. Karierę zakończył w 1991. W reprezentacji Francji rozegrał 56 meczów strzelając w nich 3 gole [1]. Autograf pochodzi z wymiany.

środa, 13 czerwca 2018

202. Tomasz Sokołowski

Tomasz Sokołowski (ur. 21 września 1970 w Gdyni) – polski piłkarz, pomocnik. Karierę rozpoczynał w MOSiR Pruszcz Gdański. Grając w Stomilu Olsztyn wywalczył awans do Ekstraklasy w 1994. Podczas gry w Olsztynie rozegrał 47 ligowych spotkań i zdobył 10 goli. Na początku 1996 roku został zawodnikiem Legii Warszawa. W barwach Legii debiutował w meczu ćwierćfinałowym Ligi Mistrzów Legia – Panathinaikos Ateny 8 marca 1996 r. W stołecznej drużynie grał do 2005 roku . Z Legią wywalczył mistrzostwo Polski 2002, Puchar Polski 1997 oraz Superpuchar 1997. W Legii rozegrał 291 spotkań i strzelił 42 gole. Latem 2005 roku został zawodnikiem Górnika Łęczna. Grał również w Ruchu Chorzów i Jagiellonii Białystok. W reprezentacji Polski Sokołowski rozegrał 12 meczów i strzelił 1 gola [1].

poniedziałek, 11 czerwca 2018

201. Dariusz Kubicki


Dariusz Jan Kubicki (ur. 6 czerwca 1963 w Kożuchowie) – polski trener piłkarski, były piłkarz oraz reprezentant Polski. Piłkarską karierę rozpoczynał w 1976 roku, w Meblarzu Nowe Miasteczko. Po kilku latach trafił do Lechii Zielona Góra, skąd przeniósł się do Stali Mielec. Tam zadebiutował w pierwszej lidze, a także w Pucharze UEFA przeciwko KSC Lokeren. Jego drużyna odpadła jednak z dalszych rozgrywek po remisie 1:1 w Mielcu i 0:0 na wyjeździe. W 1981 wraz z reprezentacją Polski do lat 18 zdobył tytuł Wicemistrzów Europy. Już rok później trafił do dorosłej reprezentacji Polski w piłce nożnej i zadebiutował w wygranym przez Biało-Czerwonych spotkaniu z Francją 4:0. W przyszłości rozegrał jeszcze 36 spotkań w reprezentacyjnym trykocie, m.in. – już jako piłkarz Legii Warszawa – podczas Mistrzostw Świata w Meksyku, w 1986 roku. W roku 1989 i 1990 zdobył ze stołeczną drużyną Puchar Polski, a w 1989 także Superpuchar Polski. Rok później, w 1991 dotarł do półfinału Pucharu Zdobywców Pucharów. Wkrótce później udał się do Anglii, gdzie grał w Aston Villa, Sunderlandzie, Wolverhampton Wanderers, Tranmere Rovers, Carlisle United i kończył karierę w Darlington. W reprezentacji rozegrał 46 spotkań strzelając 1 bramkę [1].

niedziela, 10 czerwca 2018

200. Edward Fox


Edward Charles Morrice Fox (ur. 13 kwietnia 1937 roku) jest angielskim aktorem teatralnym, filmowym i telewizyjnym. Fox urodził się w londyńskiej dzielnicy Chelsea. Jego ojciec, Robin Fox, był agentem teatralnym, a matka, Angela Worthington, aktorką. Edward ma młodszego brata aktora Jamesa Foxa oraz brata Roberta, który jest producentem filmowym. Jego dziadek, Frederick Lonsdale, także był związany z filmem. Uczył się w Harrow i służył w Coldstream Guards. Zadebiutował na ekranie w 1958 roku, jego pierwszy film pochodzi z lat 60-tych i nazywa się "This Sporting Life". W latach 60-tych i 70-tych wystąpił w znanych brytyjskich filmach, takich jak: "Oh! Co za urocza wojenka", "Bitwa o Anglię", "Posłaniec", jednak największe wrażenie na krytykach i widzach zrobiła jego rola w "Dniu szakala". Do dziś Edward regularnie pokazuje się na ekranie. Można go także podziwiać na deskach londyńskiego teatru w West Endzie. Aktor pasjonuje się muzyką Bacha. W 2003 roku został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego za wybitne osiągnięcia filmowe. Prywatnie Fox był dwukrotnie żonaty - pierwsza żona to aktorka Tracy Reed (1958-1961), a kolejna to Joanna David (od 2004 po długim wolnym związku). Ma córkę Lucy, a także Emilię i synka Freddiego [2].

sobota, 2 czerwca 2018

199. Bruno Martini

Bruno Martini (ur. 25 stycznia 1962 roku w Nevers), francuski piłkarz, grający na pozycji bramkarza, i trener piłkarski. W barwach reprezentacji Francji wystąpił na Mistrzostwach Europy 1992. Po zakończeniu kariery piłkarskiej został szkoleniowcem bramkarzy w kadrze.

Występował w:
1979-81 – Nevers SC
1981-83 – AJ Auxerre
1983-85 – AS Nancy
1985-95 – AJ Auxerre
1995-99 – Montpellier HSC

W reprezentacji Francji rozegrał 31 meczów – start w Mistrzostwach Europy 1992 (faza grupowa) i 1996 (brązowy medal, jako rezerwowy). Był również trenerem bramkarzy w reprezentacji Francji [1]. Autograf pochodzi z wymiany.

198. Henryk Gołębiewski

Henryk Julian Gołębiewski (ur. 15 czerwca 1956 w Warszawie) – polski aktor filmowy i telewizyjny. W 2003 nagrodzony Złotą Kaczką za rolę w filmie Edi. 
Przedstawiciel grupy tzw. naturszczyków, czyli aktorów na ogół bez wykształcenia aktorskiego, grających „siebie samych”. Został odkryty przez Janusza Nasfetera w czasie castingu do filmu Abel, twój brat i wraz z resztą dziecięcej obsady regularnie zatrudniany przez Stanisława Jędrykę do seriali przygodowych dla młodzieży, takich jak Wakacje z duchami, Podróż za jeden uśmiech i Stawiam na Tolka Banana.
Powrócił na ekrany pod koniec lat 90., za sprawą Jerzego Gudejki, w rolach epizodycznych. Przełomem okazała się rola tytułowego zbieracza złomu – Ediego – w filmie Piotra Trzaskalskiego z 2002.
W 2007 wystąpił wraz Filipem Łobodzińskim w teledysku Gdzie są przyjaciele moi zespołu Yugopolis i Macieja Maleńczuka, w rolach Poldka i Dudusia z Podróży za jeden uśmiech [1].

Czas oczekiwania: 29.01.2018 - 08.05.2018
Wysłane: LOR, SASE, zdjęcia
Adres: Agencja Gudejko

piątek, 1 czerwca 2018

197. Paul Breitner

Paul Breitner (ur. 5 września 1951 w Kolbermoor w RFN) – niemiecki piłkarz, zwany również „Afro-Paule” z powodu swojej fryzury. Zagrał 48 razy w barwach reprezentacji Niemiec. Rozpoczął karierę w roku 1970 w Bayernie Monachium a zakończył w 1983 w tym samym klubie.
W latach 1974–1977 występował w lidze hiszpańskiej, w zespole Realu Madryt. Przez krótki okres swojej kariery był również zawodnikiem Eintrachtu Brunszwik. Jednym ze szczytowych momentów długiej i pełnej sukcesów kariery Paula Breitnera były Mistrzostwa Świata 1974, które RFN wygrało po finale z Holandią w rodzinnym mieście piłkarza – Monachium.
Breitner to jeden z czterech graczy, którzy zdobywali bramki w dwóch meczach finałowych Mistrzostw Świata, w 1974 przeciwko Holandii oraz 1982 przeciwko Włochom. Paul Breitner dokonał tego, mimo że grał na pozycji defensywnej. Podczas kariery klubowej zdobył on pięć tytułów mistrza Niemiec z Bayernem Monachium oraz Puchar Mistrzów w 1974 roku. W latach 1971 i 1982 był zdobywcą Pucharu Niemiec, zaś w 1975 wraz z Realem Madryt zdobył Copa del Rey [1]. Autograf zdobyty poprzez wymianę.

środa, 23 maja 2018

196. Kamil Kosowski

Kamil Kosowski (ur. 30 sierpnia 1977 w Ostrowcu Świętokrzyskim) – polski piłkarz, lewy lub prawy pomocnik, reprezentant Polski. Jest wychowankiem KSZO Ostrowiec Świętokrzyski. Następnie grał w Gwarku Zabrze, po czym przeszedł do występującego na pierwszoligowych boiskach Górnika Zabrze. W trakcie sezonu 1999/2000 został sprzedany do Wisły Kraków, z którą dwukrotnie zdobył mistrzostwo Polski. 13 lipca 2003 roku został wypożyczony do niemieckiego klubu 1.FC Kaiserslautern. Po dwóch sezonach gry w Bundeslidze Kosowski przeszedł do angielskiego Southamptonu na zasadzie rocznego wypożyczenia. Po wypożyczeniu do włoskiego Chievo Werona, powrócił do Wisły Kraków. Potem grał w hiszpańskim Cádiz, Apoelu i Apollonu Limassol. W sezonie 2008/2009 zdobył z drużyną APOEL-u mistrzostwo Cypru. W 2011  został zawodnikiem GKS-u Bełchatów,.11 stycznia 2013 roku zawodnik rozwiązał swój kontrakt z klubem, a następnego dnia podpisał półroczną umowę z Wisłą Kraków. . W sumie wystąpił w 52 spotkaniach reprezentacji Polski, w których zdobył 4 bramki. Grał na Mistrzostwach Świata 2006 w Niemczech. Po dwuletniej przerwie w występach reprezentacyjnych został powołany w 2009 roku przez Franciszka Smudę na mecze towarzyskie z Rumunią i Kanadą [1]. Autograf zdobyty poprzez wymianę. 

czwartek, 17 maja 2018

195. Marius Walter



Marius Walter (Maik Walter) - urodził się 5 maja 1925 r. w Carvin (Pas-de-Calais), francuski piłkarz polskiego pochodzenia, napastnik. W reprezentacji Francji rozegrał 2 mecze, strzelając jedną bramkę przeciwko Jugosławii w kwalifikacjach do Mistrzostw Świata w 1950 roku (mecz przegrany przez Francję 2-3).

Występował w:
- Lille OSC (1945-1952),
- Le Havre AC (1952-1953),
- AS Monaco (1953-1953),
- SCO Angers (1954- 1955),
- UA Sedan (1955-1956).

Wraz z drużyną Lille zdobył Mistrzostwo Francji w 1946 r., a w 1949 grał w finale Pucharu Francji przeciw RC Paris, przegrywając 5-2 [1]. Autograf pochodzi z wymiany.

środa, 16 maja 2018

194. Mariusz Śrutwa



Mariusz Śrutwa (ur. 15 lipca 1971 roku w Bytomiu) – polski piłkarz, napastnik; były gracz m.in. Ruchu Chorzów, Legii Warszawa i reprezentacji Polski. W dniu 15 września 2005 roku zaliczył 400. mecz w barwach "Niebieskich", dorobek strzelecki wynosił wtedy 162 bramki. Przez cały swój okres gry w Ruchu (w sumie 14 lat) grał z numerem 10. na koszulce. Po sezonie 2005/2006 zakończenie kariery piłkarskiej, jednak od rundy wiosennej sezonu 2006/2007 znów pojawi się na krajowych boiskach.  W reprezentacji Polski piłkarz zaliczył 5 meczów, nie zdobywając żadnego gola [1]. 

wtorek, 15 maja 2018

193. Marcin Kowalczyk

Marcin Kowalczyk (ur. 9 kwietnia 1985 w Wieruszowie) – polski piłkarz, grający na pozycji obrońcy w Ruchu Chorzów, reprezentant Polski. Jest wychowankiem Polonii Kępno, a następnie UKS SMS Łódź. Karierę piłkarską rozpoczął w ŁKS Łódź. Do Dinama Moskwa przeszedł w lutym 2008. 1 marca 2011 został wypożyczony do ukraińskiego Metałurha Donieck. W 2011 roku został piłkarzem KGHM Zagłębia Lubin. W czerwcu 2012 roku został piłkarzem Śląska Wrocław. W maju 2013 podpisał kontrakt z rosyjskim klubem Wołga Niżny Nowogród, obowiązujący do czerwca 2016. W nowym klubie zadebiutował 19 sierpnia 2013 roku w meczu z FK Rostów, wygranym 4:0. Swoją pierwszą bramkę w barwach rosyjskiego klubu zdobył 7 grudnia 2013 roku w ligowym spotkaniu z Krylja Sowietow Samara. 4 sierpnia 2016 roku podpisał dwuletni kontrakt z Ruchem Chorzów. 20 sierpnia 2008 Kowalczyk zadebiutował w reprezentacji Polski w przegranym 0:1 towarzyskim spotkaniu z Ukrainą. Po blisko 3 latach został powołany na mecze towarzyskie z Liechtensteinem i Mołdawią. W reprezentacji rozegrał 8 meczów. Autograf pochodzi z wymiany.

piątek, 27 kwietnia 2018

192. Giuseppe Bergomi

Giuseppe Bergomi (ur. 22 grudnia 1963 w Mediolanie) – włoski piłkarz, boczny obrońca, stoper. Złoty medalista MŚ 82 i zdobywca 3 miejsca na MŚ 90. Brązowy medalista ME 88. Przez całą karierę związany z Interem Mediolan.
W lidze pierwszy mecz rozegrał w sezonie 1980/1981. W ciągu następnych 19 lat, w barwach Interu pojawił się na boisku w ponad 700 spotkaniach (we wszystkich rozgrywkach), karierę kończąc w 1999. Z mediolańskim klubem zdobył mistrzostwo i Superpuchar Włoch w 1989 oraz trzykrotnie Puchar UEFA (1991, 1993, 1998).
W reprezentacji Włoch debiutował tuż przed mistrzostwami świata w Hiszpanii, wiosną 1982. W trakcie turnieju wywalczył stałe miejsce w pierwszym składzie drużyny, wraz z kolegami z zespołu świętując tytuł mistrzowski. Przez następną dekadę był pewniakiem w kadrze (MŚ 86, ME 88 – brązowy medal, MŚ 90), jednak po przegranych eliminacjach EURO 92 zniknął z niej na wiele lat. W drużynie narodowej pojawił się ponownie w 1998 i zagrał w kolejnym turnieju mistrzostw świata. Łącznie na czterech turniejach (82, 86, 90, 98) rozegrał 16 spotkań, a w reprezentacji w latach 1982–1998 wystąpił 81 razy i zdobył 6 bramek [1]. Autograf pochodzi z wymiany.

wtorek, 10 kwietnia 2018

191. Mirosław Szymkowiak

Mirosław Szymkowiak (ur. 12 listopada 1976 w Poznaniu) – polski piłkarz grający na pozycji pomocnika. W wyniku różnego rodzaju konfliktów i złej sytuacji w tureckim Trabzonsporze, 30 grudnia 2006 ogłosił zakończenie piłkarskiej kariery, po czym zaczął próbować swoich sił jako komentator sportowy w Canal+. 10 sierpnia 2007 FIFA rozwiązała kontrakt Szymkowiaka z Trabzonsporem i stał się wolnym piłkarzem. Otrzymał oferty z kilku klubów Ekstraklasy – ale ostatecznie nie zdecydował się na wznowienie kariery. Wznowił karierę w październiku 2014 podpisując kontrakt z Prądniczanką Kraków.W pierwszej reprezentacji Polski wystąpił 33 razy, zdobywając 3 bramki. Ostatni raz pojawił się w kadrze w meczu eliminacyjnym do ME'2008 przegranym 1:3 z Finlandią [1]. 

niedziela, 8 kwietnia 2018

190. Waldemar Sobota


Waldemar Sobota (ur. 19 maja 1987 w Ozimku) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika w niemieckim klubie FC St. Pauli oraz w reprezentacji Polski. Karierę rozpoczynał w klubie Małapanew Ozimek. W wieku 18 lat zdecydował się przejść do KS-u Krasiejów. W 2007 został zawodnikiem MKS-u Kluczbork. Po zakończeniu sezonu 2009/2010 został przez tygodnik „Piłka Nożna” wybrany do jedenastki sezonu I ligi oraz otrzymał tytuł odkrycia rozgrywek. Dzięki udanym występom Sobotą zainteresowało się kilka klubów z Ekstraklasy, w tym m.in. Górnik Zabrze i GKS Bełchatów[3]. 9 czerwca 2010 podpisał czteroletni kontrakt ze Śląskiem Wrocław. W reprezentacji rozegrał 14 spotkań, strzelił w nich 4 bramki [1].  

środa, 4 kwietnia 2018

189. Jerzy Brzęczek


Jerzy Brzęczek (ur. 18 marca 1971 w Truskolasach) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika i trener piłkarski. Były reprezentant Polski, wicemistrz olimpijski z Barcelony z 1992 roku. Brzęczek rozpoczął karierę w zespole Rakowa Częstochowa. Po wyjeździe z Częstochowy grał kolejno w Olimpii Poznań, Lechu Poznań, Górniku Zabrze, GKS-ie Katowice, Tirolu Innsbruck, LASK, Maccabi Hajfa, Sturmie Graz, FC Kärnten oraz Wacker Tirol. Latem 2007 roku, po dwunastu latach gry poza krajem, podpisał roczny kontrakt z Górnikiem Zabrze, który 15 kwietnia 2008 roku przedłużono o kolejny rok. W styczniu 2009 rozwiązał kontrakt z klubem i na zasadzie wolnego transferu przeszedł do Polonii Bytom, gdzie był grającym asystentem trenera Marka Motyki. Latem 2009 roku zakończył karierę. 42 razy wystąpił w reprezentacji Polski, której też był kapitanem. Zdobył cztery bramki. Był kapitanem drużyny olimpijskiej, która w 1992 roku na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie zdobyła srebrny medal. 11 lipca 2017 roku został trenerem Wisły Płock [1]. Autograf pochodzi z wymiany. 

wtorek, 3 kwietnia 2018

188. Alex Ferguson


Alex Ferguson (ur. 31 grudnia 1941 w Govan, Glasgow) – szkocki trener piłkarski i piłkarz. W latach 1986–2013 był trenerem piłkarskim klubu Manchester United. Jego brat, Martin jest obecnie szefem europejskich scoutów United. Jako piłkarz Alex Ferguson występował kolejno w Queen’s Park, St. Johnstone F.C., Dunfermline, Glasgow Rangers, Falkirk F.C. oraz Ayr United. Jako menedżer pracował dla East Stirlingshire, St Mirren i Aberdeen. Z drużyną Aberdeen związany był w latach 1978–1986. 6 listopada 1986 zastąpił Rona Atkinsona na stanowisku menedżera Manchester United. W 1999 Ferguson otrzymał tytuł szlachecki przyznany przez Królową Elżbietę II za zdobycie potrójnej korony (Pucharu Anglii, Mistrzostwa Anglii oraz Pucharu Mistrzów). 8 maja 2013 roku oficjalna strona Manchesteru United ogłosiła odejście sir Alexa Fergusona na emeryturę po 26 sezonach. Na stanowisku trenera United 1 lipca 2013 zastąpił go Szkot David Moyes, wieloletni trener Evertonu [1]. Autograf zdobyłem pisząc na adres prywatny.

poniedziałek, 2 kwietnia 2018

187. Adolf Scherer


Adolf Scherer (ur. 5 maja 1938 we Vrútkach), słowacki piłkarz, napastnik. Srebrny medalista MŚ 62. Grał w wielu słowackich klubach: ČH i Slovnaft z Bratysławy (1957-1965), Lokomotívie Koszyce (1965-1967) oraz VSS z tego samego miasta (1967-1969). W sezonie 1961/1962 z 24 trafieniami był królem strzelców pierwszej ligi [1], łącznie strzelił w niej 128 bramek. Grał także we Francji, w Nîmes Olympique (1969-1971) i Olympique Avignonais (1971-1972). Po zakończeniu kariery pozostał na emigracji. W reprezentacji Czechosłowacji zagrał 36 razy i strzelił 22 gole. Debiutował 20 września 1958 w meczu ze Szwajcarią[2] (wcześniej znajdował się w kadrze na MŚ 58), ostatni raz zagrał w 1964. Podczas MŚ 62 zagrał we wszystkich sześciu meczach drużyny i strzelił 3 gole [1]. Autograf pochodzi z wymiany.

186. Simon Pegg


Simon Pegg (ur. 14 lutego 1970 w Gloucester w Anglii) – brytyjski aktor, komik, scenarzysta, producent filmowy oraz reżyser. Wystąpił m.in. w serialu komediowym Spaced (nagrodzonym BAFTA) oraz filmach – Wysyp żywych trupów, Hot Fuzz – Ostre psy i To już jest koniec. Serial oraz wszystkie trzy filmy reżyserowane były przez przyjaciela komika, brytyjskiego reżysera filmowego Edgara Wrighta. Wspólnie ze swoim najlepszym przyjacielem Nickiem Frostem napisał oraz wystąpił w komedii sci-fi – Paul. Pegg współtworzył również scenariusz do Gazu, mięczaku, gazu! razem z popularnym irlandzkim komikiem Dylanem Moranem [1].


Czas oczekiwania: 27.01.2017 - 20.03.2018
Wysłane: LOR, SAE, IRC, zdjęcia
Simon Pegg; P.O. Box 17449; Memphis, TN 38187-0449; USA

czwartek, 29 marca 2018

185. Piotr Włodarczyk


Piotr Włodarczyk (ur. 4 maja 1977, Wałbrzych) – polski piłkarz, wychowanek Zagłębia Wałbrzych. Występował na pozycji napastnika. Zakończył karierę jako zawodnik Bałtyku Gdynia. Jako pierwszy w historii Legii Warszawa strzelił w jednym meczu cztery gole, które były jednocześnie wszystkimi strzelonymi przez Legię: Hetman Zamość – Legia Warszawa 0:4 (sezon 2005/06). W 2007 Piotr Włodarczyk podpisał dwuletni kontrakt z Zagłębiem Lubin. Tam rozegrał 22 spotkania i strzelił 3 bramki. Łącznie w ciągu całej swojej kariery w 284 meczach polskiej ekstraklasy zdobył 92 bramki. W sezonie 2008/2009 występował w greckim Arisie Saloniki, a latem 2009 przeszedł do OFI Kreta. Po sezonie 2010/2011 rozwiązał kontrakt z greckim klubem OFI Kreta i przeszedł do drugoligowego Bałtyku Gdynia, gdzie grał przez rok, po czym zakończył karierę. Rozegrał 4 mecze w reprezentacji Polski, w których strzelił 2 gole. Dostał czerwoną kartkę w wyjazdowym meczu el. MŚ 2006 z Irlandią Północną, w którym strzelił jedną ze swoich dwóch reprezentacyjnych bramek [1]. Autograf pochodzi z wymiany.

środa, 28 marca 2018

184. Ian McKellen


Ian McKellen (ur. 25 maja 1939 w Burnley) – brytyjski aktor teatralny i filmowy, scenarzysta. Obsadzany zarówno w rolach szekspirowskich, jak i w filmach akcji. Nominowany do Oskara, kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego. Wystąpił m.in. w roli Gandalfa w Władcy Pierścieni i Hobbicie, oraz Magneto w serii filmów X-Men. 29 sierpnia 2012 roku wystąpił w ceremonii otwarcia XIV Letnich Igrzysk Paraolimpijskich w Londynie. Pierwszy występ jako zawodowy aktor to rola Wiliama Roper’a w sztuce A Man For All Seasons. Jego kariera jako aktora filmowego rozpoczęła się na przełomie lat 60 i 70. Jednakże dopiero w latach 90. jego nazwisko stało się znane wśród szerszej rzeszy fanów kina. Najpierw przyszła rola w adaptacji powieści Stephena Kinga Uczeń Szatana, a następnie angaż jako Magneto w serii filmów X-Men i Gandalf we Władcy Pierścieni [1].

Czas oczekiwania: 22.01.2018 -08.03.2018
Wysłane: LOR, SAE, IRC, zdjęcia
Independent Talent Group Ltd.; 40 Whitfield Street; London W1T 2RH; UK

wtorek, 27 marca 2018

183. Dawid Nowak



Dawid Nowak (ur. 30 listopada 1984 w Hrubieszowie) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika. Na początku 2006 roku Nowak został zakupiony przez grający wówczas w Ekstraklasie GKS Bełchatów. W drużynie z Bełchatowa rozegrał 134 mecze i strzelił 41 bramek. Wraz z zakończeniem sezonu 2012/13 odszedł z klubu. 1 lipca 2013 podpisał kontrakt z Cracovią. Swoją pierwszą bramkę zdobył w wygranym 2-1 spotkaniu z Ruchem Chorzów (strzelił także drugą bramę). Od sierpnia 2016 zawodnik klubu Bruk-Bet Termalica Nieciecza. W reprezentacji Polski rozegrał 8 meczów [1]. Autograf zdobyty poprzez wymianę. 



poniedziałek, 26 marca 2018

182. Dariusz Gęsior

Dariusz Gęsior (ur. 9 października 1969 w Chorzowie) − polski piłkarz grający na pozycji pomocnika i obrońcy – reprezentant Polski, olimpijczyk. Srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie 1992. Grał w I lidze od 1988, reprezentując kolejno: Ruch Chorzów (1987-1996), Widzew Łódź (1997-2000), Pogoń Szczecin (2000-2001), Amikę Wronki (2001-2003), Wisłę Płock (2003-2005), Dyskobolię Grodzisk Wlkp. (2005-2006). Dwukrotnie zdobył mistrzostwo Polski – w sezonie 1988/89 (z Ruchem Chorzów) oraz 1996/97 (z Widzewem). 2 września 2007 uroczyście zakończył karierę piłkarską całodniowym benefisem zorganizowanym na stadionie Ruchu Chorzów, którego jest wychowankiem. W latach 1992-1999 wystąpił 22 razy w reprezentacji Polski, strzelając 1 bramkę [1]. Autograf pochodzi z wymiany. 

niedziela, 25 marca 2018

181. Andrzej Strejlau

Andrzej Strejlau (ur. 19 lutego 1940 w Warszawie) – polski piłkarz, trener, działacz i komentator piłkarski. Pracował w PZPN jako szkoleniowiec juniorskich reprezentacji Polski, w tym reprezentacji do lat 21. Od 1974 do końca 1975 oraz podczas XXI Letnich Igrzysk Olimpijskich, w 1976, był asystentem trenera reprezentacji Polski Kazimierza Górskiego, a potem Jacka Gmocha. Od 1989 do 1993 był selekcjonerem reprezentacji reprezentacji Polski w piłce nożnej. Prowadził kadrę w meczach eliminacji do MŚ we Włoszech, w 1990, w eliminacjach do ME w Szwecji, w 1992 oraz w eliminacjach do MŚ w USA w 1994 roku. W 1999, za wybitne zasługi w działalności w PZPN, został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski [1]. Autograf pochodzi z wymiany. 

wtorek, 20 marca 2018

180. Tomasz Jarzębowski


Tomasz Jarzębowski (ur. 16 listopada 1978 w Warszawie) – były polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika lub obrońcy. Reprezentant Polski. Mistrz Polski i zdobywca Pucharu Ligi Polskiej z Legią Warszawa. Jest piątym w historii wychowankiem Legii Warszawa, który trafił do reprezentacji Polski a czwartym, po Henryku Grzybowski, Stanisławie Fołtynie i Ryszardzie Milewskim, reprezentantem polski broniącym barw warszawskiej drużyny. Jest wnukiem Kazimierza Jarzębowskiego przedwojennego piłkarza Skry Warszawa. 30 listopada 2016 rozegrał ostatni mecz w karierze. Na boisku spędził 90 minut i przyczynił się do historycznego awansu Wigier Suwałki do półfinału Pucharu Polski. Drużyna z Suwałk zremisowała z GKS Jastrzębie 1:1. Po zakończonej karierze piłkarskiej przyglądał się pracy trenerów zatrudnionych w akademii Legii Warszawa. Od sezonu 2017-2018 jest odpowiedzialny za obserwowanie wypożyczonych piłkarzy z Legii Warszawa do innych klubów. W reprezentacji rozegrał dwa mecze [1]. Autograf pochodzi z wymiany.