334. Roman Ogaza

Roman Ogaza (ur. 17 listopada 1952 w Katowicach, zm. 4 marca 2006 w Forbach) – polski piłkarz grający na pozycji napastnika, reprezentant kraju, olimpijczyk. Karierę rozpoczął w 1965 roku w juniorach Górnika Lędziny, a po fuzji wszedł w skład GKS Tychy, w którym grał do 1968. Następnie reprezentował barwy juniorów Górnika Zabrze, z którym w 1970 roku podpisał profesjonalny kontrakt. Jednak z powodu silnej konkurencji w klubie nie mógł liczyć na regularną grę i po sezonie 1969/1970 odszedł do Szombierek Bytom, z którym w sezonie 1971/1972 spadł z ekstraklasy. Z klubu odszedł po sezonie 1974/1975 po rozegraniu 101 meczów ligowych i strzeleniu 25 goli. Następnie został zawodnikiem GKS-u Tychy, z którym w sezonie 1975/1976 zdobył wicemistrzostwo Polski, dzięki czemu klub awansował do Pucharu UEFA (1976/1977). Potem wrócił do Szombierek, z którym w sezonie 1978/1979 dotarł do półfinału Pucharu Polski. W sezonie 1979/1980 zdobył z klubem mistrzostwo Polski, a w sezonie 1980/1981 zajął w ekstraklasie 3. miejsce. Ostatni mecz w ekstraklasie rozegrał dnia 9 maja 1982 roku w wygranym 3:1 meczu u siebie z Bałtykiem Gdynia. Łącznie w ekstraklasie rozegrał 276 meczów strzelając 96 bramek. Następnie przeniósł się do Francji, RC Lens (1982–1984 – 63 mecze, 15 goli), Olympique Alès (1984–1986), US Forbach (1987-1991) i SG Marienau, w którym w 1991 gdzie zakończył karierę. W reprezentacji Polski w latach 1974–1981 rozegrał 21 meczów, w których strzelił 6 goli. Debiut zaliczył  w 1974 roku w meczu z reprezentacją Haiti. W 1976 roku został powołany przez selekcjonera Kazimierza Górskiego na turniej olimpijski 1976 w Montrealu, na którym zagrał w wygranym 0:5 meczu ćwierćfinałowym z reprezentacją Korei Północnej zastępując w 71. minucie Zygmunta Maszczyka oraz zdobył srebrny medal [1].